Η συναυλία έγινε 45 χρόνια μετά τη συναυλία που είχε δώσει στο Μαρτινέγκο ο Θεοδωράκης, στις 6 Αυγούστου του 1966 και είχε αποτελέσει την αφορμή για το διωγμό που είχε υποστεί η ομάδα από τη χούντα.Ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε μια αναδρομή στη συμπάθεια που έχει στην κρητική ομάδα, καθώς ο πατέρας του αποτέλεσε αθλητής του Εργοτέλη. Παράλληλα, έστειλε και ένα μήνυμα για λαϊκή εξέγερση μέσω του αθλητισμού.
Ο ίδιος χαρακτήρισε τον εαυτό του «σέντερ φορ» στα νιάτα του. Τόνισε τη σημασία του αθλητισμού, που πρέπει να αποτελεί, όπως είπε, τη βάση στη ζωή μας. Στο μήνυμά του, ο πρόεδρος του Εργοτέλη, Απόστολος Παπουτσάκης χαρακτήρισε τη μέρα ως μέρα μνήμης, τονίζοντας πως ο Θεοδωράκης αποτελεί μέρος της ιστορίας της κρητικής ομάδας.
Στη συναυλία έπαιξε η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» και έλαβαν μέρος καλλιτέχνες, όπως η Γλυκερία, ο Δημήτρης Μπάσης, η Κατερίνα Παπουτσάκη, η Σοφία Παπάζογλου, ο Παναγιώτης Πετράκης, ο Θωμάς Βενάκης και ο λυράρης Γιώργος Λιαπάκης.
Ο Κρητικής καταγωγής κορυφαίος Έλληνας συνθέτης βρέθηκε στο Παγκρήτιο Στάδιο, λαμπρύνοντας με την παρουσία του τη συναυλία από τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης», με αποσπάσματα από το πλούσιο έργο του.
Ο πρόεδρος του Εργοτέλη, Απόστολος Παπουτσάκης έδωσε μια τιμητική πλακέτα στον μεγάλο μουσικοσυνθέτη, με χαραγμένες τις δύο ημερομηνίες (06/08/1066, 19/09/2011).
Η ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη
Ο Μίκης Θεοδωράκης, πριν την έναρξη της συναυλίας, δήλωσε: «Η σχέση μου με τον Εργοτέλη ξεκινά από την παιδική μου ηλικία, γιατί ο Χανιώτης πατέρας μου είχε πάρει μέρος ως αθλητής του Εργοτέλη σε σκοπευτικούς αγώνες και ήταν πάρα πολύ περήφανος γι’ αυτό. Έτσι έμαθα να θεωρώ τον αθλητισμό ως κορυφαίο κοινωνικό λειτούργημα. Πιστεύω ότι ο απαράμιλλος αρχαίος ελληνικός πολιτισμός οφείλεται στο γεγονός ότι οι σοφοί πρόγονοι μας έδιναν την ίδια σημασία στο πνεύμα και στο σώμα, χτίζοντας ανθρώπους ισορροπημένους και γιʼ αυτό άξιους για μεγάλα κατορθώματα και μεγάλα έργα. Για εκείνο που θαυμάζω τους υπεύθυνους του Εργοτέλη είναι ότι πάνε αντίθετα στο ρεύμα και επιμένουν αθλητικά. Μαζί με αυτούς εκτιμώ και τα νέα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό, ιδιαίτερα τον κλασικό. Πιστεύω ότι το καλό ποδόσφαιρο αποτελεί μια κορυφαία αθλητική πράξη. Σήμερα βρισκόμαστε στο μέσο μιας βαθιάς εθνικής κρίσης. Πιστεύω ακράδαντα ότι μια θετική αντίδραση θα ήταν να εξαπλωθεί και να δραστηριοποιηθεί ο Εργοτέλης σε όλη την Κρήτη. Να ξεσηκώσει τη νεολαία και να την οδηγήσει σε μια θετική και θα έλεγα πατριωτική αντίδραση, με όπλο την εξάπλωση του αθλητισμού σε όλο το νησί. Πρέπει να διαφυλάξουμε τους νέους από τις τοξίνες της εθνικής μιζέριας και να τους οδηγήσουμε στον αισιόδοξο δρόμο της δημιουργίας μιας νέας γενιάς Ελλήνων πολιτών, με όπλο την αθλητική ιδέα και την αθλητική αγωγή, ώστε μέσα από την κρίση να σώσουν οριστικά τη χώρα. Είμαι βέβαιος ότι ο μυθικός Εργοτέλης που μας ακούει θα συμφωνήσει μαζί μου».
Η ομιλία του Απόστολου Παπουτσάκη
Ο πρόεδρος του Εργοτέλη, Απόστολος Παπουτσάκης τόνισε: «Σε συγκυρίες όπως η αποψινή τα πολλά λόγια είναι περιττά. Σας καλωσορίζω σε αυτή τη σπουδαία συνάντησή μας, που φωτίζεται από τον κορυφαίο Μίκη Θεοδωράκη. Τον μεγάλο Έλληνα, με τον τεράστια προσφορά στον Πολιτισμό και τη Δημοκρατία. Τον Μεγάλο Έλληνα, τον οποίο όλοι εμείς που υπηρετούμε και αγαπούμε τον Εργοτέλη θεωρούμε δικό μας άνθρωπο. Τον ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρότασης μας ως Γ.Σ. Εργοτέλης να διοργανωθεί η σημερινή συναυλία. Μια συναυλία μνήμης. Είμαι βέβαιος ότι πολλοί από εσάς ήσασταν παρόντες στο Μαρτινέγκο το απόγευμα της 6ης Αυγούστου του 1966, σε εκείνη τη συναυλία που έμελε να στιγματίσει την ιστορία του Εργοτέλη. Και μπορεί να προκάλεσε λίγους μήνες αργότερα τον διωγμό από την πλευρά της Χούντας των Συνταγματαρχών, ωστόσο παράλληλα κατέστησε σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι ο Εργοτέλης είναι ένα σωματείο φιλελεύθερο και προοδευτικό, αποτελούμενο από φιλελεύθερους και προοδευτικούς ανθρώπους. Μαρτινέγκο, 6 Αυγούστου 1966, Παγκρήτιο Στάδιο, 19 Σεπτέμβρη 2011. 45 χρόνια μετά, ο Εργοτέλης ξανασυναντά και τιμά τον Μεγάλο Μίκη. Όλοι μας θα απολαύσουμε αυτή την ιστορική βραδιά, θα τραγουδήσουμε μαζί του και θα αφήσουμε ακόμα μια παρακαταθήκη για το μέλλον. Επιτρέψτε μας, κύριε Θεοδωράκη, να υποκλιθούμε στην τεράστια προσφορά σας και να απαντήσουμε με μια φράση σε εκείνη τη συγγνώμη που εκφράσατε για τα όσα άθελά σας προκαλέσατε στον Εργοτέλη: Είναι ύψιστη τιμή για τον σύλλογό μας να αποτελείτε μέρος της μεγάλης ιστορίας του. Σας ευχαριστώ πολύ!».
