Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Τα λαικά δικαστήρια,η οργή του κόσμου, οι αποδοκιμασίες και τα «ντού» των φιλάθλων στους παίκτες, το αποτρόπαιο θέαμα της ομάδας, που διώχνει τον κόσμο, αντί να τον φέρει στο γήπεδο ( η φράση «δεν ξαπαπατάω» έχει γίνει πια η πιο συνηθισμένη που ακούς απο τους φιλάθλους που αποχωρούν με σκυμμένα κεφάλια απο τις εξέδρες), η αδυναμία του ΟΦΗ να κερδίσει και να προσφέρει θέαμα στο γήπεδο του, ακόμα και με μια ομάδα που παίζει μια κατηγορία κάτω απο αυτόν, επιβεβαιώνουν το ...άρρωστο κλίμα πάνω απο το Γεντί Κουλέ.
Δεν ξέρω πόσο γρήγορα η ομάδα αυτή, θα μπορέσει να βρεί το σθένος να «επιστρέψει» καθώς θα χρειαστούν διαδοχικά αποτελέσματα και όχι μια μόνο νίκη για να σιγήσουν οι φωνές.
Δεν ξέρω ακόμη, αν στον φετινό ΟΦΗ έχουμε δεί τα χειρότερα. Η αν αυτά είναι μπροστά μας.
Εκείνο που πληγώνει είναι η ανυπαρξία της ομάδας, αλλά και το τι πιστεύει για αυτήν η πλειοψηφία του κόσμου, αλλά και η ποδοσφαιρική κοινωνία, για την ποιότητα και τη δυναμική της.
Ο σημερινός ΟΦΗ δεν είναι μια ομάδα, που δεν θέλει. Είναι μια ομάδα που-δυστυχώς -δεν μπορεί. Και αυτό είναι το χειρότερο.
Στο παιχνίδι με την Καλλιθέα, μπήκε -κατά την άποψη μου-η ταφόπλακα , για τους χειρισμούς της φετινής χρονιάς, οι οποίοι (και) εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να γίνει.
Σε μεταγραφές, σε επιλογές προσώπων, σε αποφάσεις διαχείρισης της κρίσης. Σε όλα.
Το πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης (15 μεταγραφές το καλοκαίρι και πόσες μεταγραφές θα γίνουν τον Ιανουάριο;), η ...νίκη της αδειοδότησης, οι επιλογές του καλοκαιριού, η προετοιμασία στας ...Ολλανδίας, το χτίσιμο μιας ομάδας που θα φέρει τη χαρά ξανά στα χείλη των φιλάθλων του ΟΦΗ, έχουν φύγει μαζί με το ...πολυτελές τζίπ που έφερε τον Γκαλέτι.
Τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο.
Στους διαλόγους των οπαδών στο Facebook ή στα Foroum, διαπιστώνει κανείς ότι ακόμα και κάποιοι απο τους μεγάλους χειροκροτητές -στην αρχή της σεζόν-της διοίκησης Πουλινάκη, έχουν γίνει σήμερα οι μεγαλύτεροι επικριτές της.
Θέλετε απο ενοχή για την ένθερμη στήριξη που παρείχαν, θέλετε απο αγανάκτηση επειδή νοιώθουν ότι κάποιος τους κοροίδεψε, η αλήθεια είναι ότι στον ΟΦΗ πλέον οι σχέσεις εμπιστοσύνης δεν υπάρχουν προς καμία κατεύθυνση.
Μόνο αμφισβήτηση και αναζήτηση ενόχων και ευθυνών.
Στο ΟΦΗ της υπερβολής όμως θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι το ζητούμενο σε αυτή τη φάση είναι μόνο ένα.
Πώς ο ΟΦΗ θα αφήσει πίσω του, τις ανόητες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν το καλοκαίρι και θα δεί πως θα σώσει τη χρονιά.
Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με αυτό το νοσηρό κλίμα που υπάρχει αυτήν την ώρα.
Χρειάζεται γερό στομάχι, ρεαλισμός και ενότητα γιατί η χρονιά εξελίσσεται σε μια μεγάλη «παγίδα» και είναι κρίμα μια ομάδα με την ιστορία και τη δυναμική του ΟΦΗ να πέσει τόσο εύκολα μέσα σε αυτήν.
