Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Το μικρόφωνο ενός σταθμού που έγραψε ιστορία στα ερτζιανά του Ηρακλείου και πρόσφερε πολλά στην αθλητική ενημέρωση, για 27 ολόκληρα χρόνια, έκλεισε οριστικά.
Το τέλος, γνωστοποίησε ο επικεφαλής του Κρήτη Σπορ fm 87,6, ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσαίνης, εξηγώντας τους λόγους, που οδηγήθηκε σε αυτήν την απόφαση.
Ο Κρήτη Σπορ fm 87,6, για τρείς δεκαετίες, πρόσφερε πολλά στο κοινό του Ηρακλείου και ειδικά στην αθλητική ενημέρωση, τόσο με την αναμετάδοση που έκανε απο τον Σπορ Fm Αθηνών, όσο και απο το τοπικο πρόγραμμα που είχε.
Είναι γεγονός ότι η αθλητική ενημέρωση, της πόλης, είναι φτωχότερη, μετά την εξέλιξη αυτή του Κρήτη Σπορ fm 87,6, ο οποίος στα χρόνια της δόξας του, στα τέλη του '90 και μετά, υπήρξε εκ των πρωταγωνιστών της ενημέρωσης στην πόλη μας.
Με δυνατές εκπομπές, υψηλές ακροαματικότητες και μεταδόσεις εκτός Ελλάδος, στα καλά χρόνια του ΟΦΗ, αλλά και του μπάσκετ του Ηρακλείου.
Πάνω απο όλα όμως, υπηρέτησε με ήθος και συνέπεια το ρόλο της ενημέρωσης και αγαπήθηκε με πάθος απο τους ακροατές του.
Στον Κρήτη Σπορ fm 87,6 περάσαμε και εμείς μερικά απο τα καλύτερα ραδιοφωνικά μας χρόνια και η είδηση του τέλους, μας σκορπά σίγουρα θλίψη.
Προσωπικά, αυτή η συνεργασία μου με τον Γιάννη Τσαίνη, τον οποίο δεν είδα ποτέ ως εργοδότη (ήταν άριστος), αλλά σαν φίλο και συνάδελφο, είναι απο εκείνες που πάντα θα θυμάμαι και θα μνημονεύω.
H ανάρτηση του Γιάννη Τσαίνη για τον Κρήτη Σπορ fm 87,6 :
Μετά από σχεδόν 27 χρόνια και υπό αντίξοες, ομολογουμένως, συνθήκες η φωνή του Κρήτη Σπορ fm 87,6 σίγησε οριστικά.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα ήμουν αντίθετος στην όποια ανακοίνωση σχετικά με το κλείσιμο της εταιρείας, και τα δακρύβρεχτα ”αχ τι κρίμα” αλλά επειδή η ζωή είναι στιγμές και συγκυρίες, μια απ΄αυτές με κάνει σήμερα να γράψω λίγα λόγια.
Ένας φίλος, μου έλεγε πριν λίγες ώρες ”Γράψε γιατί έκλεισε ο σταθμός γιατί ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του και δεν χρειάζεται να βγαίνουν λάθος συμπεράσματα”.
Σας ενημερώνω επίσημα λοιπόν ότι ο σταθμός έκλεισε γιατί απεβίωσε ο ιδιοκτήτης του. Στα ραδιόφωνα δεν υπάρχει κληρονομική μεταβίβαση αλλά επιστρέφεται η άδεια στο ΕΣΡ κι έτσι απλά έκλεισε.
Μια που γίνεται όμως αυτή η επικοινωνία δράττομαι της ευκαιρίας να σας ταλαιπωρήσω λίγο ακόμα.
Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω, όλους όσοι πέρασαν από τον σταθμό αυτά τα 27 χρόνια. Δημοσιογράφους, ηχολήπτες, τεχνικούς, υπαλληλικό προσωπικό μα πάνω απ΄όλα Συνεργάτες.
Να ευχαριστήσω, όλους όσοι μας άκουγαν αυτά τα χρόνια και να ζητήσω ένα συγγνώμη από τις Κυρίες που μου έλεγαν για το κόλλημα των ανδρών τους στους 87,6 και τα αθλητικά.
Να υποκλιθώ, σε όλους όσοι μας πίστεψαν και διαφήμισαν το προϊόν τους μέσω του σταθμού, όντας το μοναδικό μας μέσο συντήρησης και επιβίωσης του.
Σίγουρα σ αυτά τα 27 χρόνια υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες-γεγονότα που θα μπορούσα να σας διηγηθώ. Δεν θέλω να σας κουράσω αλλά δε μπορώ να κλείσω κι έτσι απλά.
Μικρές στιγμές μεγάλες αλήθειες
Διαφημιζόμενος στην πρώτη μας επαφή πριν από 26 χρόνια μου λέει : ”Δεν έχει ανάγκη διαφήμισης η επιχείρηση μου αλλά θα παίζω γιατί έχει ανάγκη η πόλη μου αυτό το σταθμό”
Άλλος , διαφημιζόμενος για μια δεκαετία, σταμάτησε τη διαφήμιση γιατί δεν δεχτήκαμε όπως απαιτούσε να σταματήσουμε την κριτική στο γαμπρό του (παράγοντας).
Δεν είμαστε ποτέ σε καμία λίστα χορηγίας και διαφήμισης Πέτσα, covid κλπ, αν και δικαιούμαστε να πάρουμε κρατική διαφήμιση.
Δεν πήραμε ποτέ κρατική διαφήμιση, παρά μόνο από ιδιώτες, σε αντίθεση με ορισμένα ΜΜΕ του Ηρακλείου που είχαν ελάχιστη ακροαματικότητα αλλά καλές δημόσιες σχέσεις.
Δεν πήγαμε ποτέ αποστολή στο εξωτερικό με έξοδα του παλιού ΟΦΗ Β, (έπαιρνε δωρεάν κάποιους δημοσιογράφους της πόλης) για να μπορούμε να κρίνουμε αντικειμενικά τα πράγματα και να μην μπορεί να ζητήσει κανείς κάτι από μας.
Μας έβριζαν για τις θέσεις μας οπαδοί διαφορετικών ομάδων στοιχείο που δείχνει ότι δεν βλέπουμε με έγχρωμα γυαλιά αλλά με τα μάτια μας μόνο.
Αυτό ήταν λοιπόν το ταξίδι μας.
Σας ευχαριστώ, σας χαιρετώ και σας εύχομαι να είστε αυθεντικοί, με αξίες και ιδανικά, να παραμένετε πιστοί στις αρχές σας για να κοιμάστε ήσυχοι και με καθαρή συνείδηση.
Εμείς αυτό κάναμε 27 χρόνια και θα το κάνουμε μέχρι να …τελειώσουμε το δημοσιογραφικό μας ταξίδι.
