Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Είναι μια δικαίωση για τον Λευτέρη Αυγενάκη, η παραμονή του στη θέση του Υπουργού των Σπορ, μετά τον ανασχηματισμό, στον οποίο, προχώρησε ο πρωθυπουργός.
Είναι μια σαφής ένδειξη εμπιστοσύνης, στο πρόσωπο του Ηρακλειώτη Υπουργού, απο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και μια εκτίμηση στο έργο που κάνει στο Υπουργείο, σε μια πολύ δύσκολη εποχή, για τον αθλητισμό.
Ο Αυγενάκης έδειξε αντανακλαστικά, απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα που έπληξε τον αθλητισμό, με την πανδημία.
Εβαλε ένα μεγάλο κομμάτι του αθλητισμού στα μέτρα στήριξης και στο πρώτο, αλλά και στο δεύτερο lock down και προσπάθησε να περισώσει ότι μπορούσε.
Η αλήθεια είναι ότι, αν δεν γινόταν όλο αυτό, σήμερα, η κατάσταση θα ήταν πολυ πιο τραγική.
Το νοικοκύρεμα που επιχειρεί στα σωματεία της χώρας, όπου γινόταν το έλα να δείς, καταγράφεται επίσης στα υπέρ του.
Οπως και τα 9 εκ. ευρώ που μοιράστηκαν πρόσφατα στα ερασιτεχνικά σωματεία, που είδαν μετά απο χρόνια, μερικά χρήματα στα ταμεία τους, ως κρατική βοήθεια στο έργο που επιτελούν.
Λάθη γίνονται ασφαλώς και θα γίνονται. Ειδικά όταν μιλάμε για αυτή την σύγκρουση συμφερόντων στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με ότι αυτό συνεπάγεται. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι η λαιμητόμος, όλων των Υπουργών και παρ' ολίγο να γίνει και του Αυγενάκη.
Ο Αυγενάκης κατάφερε να επιβιώσει απο αυτό το "σκόπελο" και να γίνει Υπουργός και των άλλων σπορ, σε βαθμό που δεν το πέτυχε κανείς απο τους προκατόχους του.
Δεν το λέμε εμείς αυτό. Το λένε, οι ίδιες οι Ομοπονδίες των αθλημάτων και οι αθλητές με ανακοινώσεις τους.
Κάποιοι είχαν "τελειώσει" τον Αυγενάκη, απο πολύ νωρίς, αλλά τελικά τους διέψευσε και συνεχίζει στο "τιμόνι" του αθλητισμού.
Παρά την συντονισμένη πίεση που δέχθηκε, αποδείχθηκε πολύ σκληρός και συνεχίζει την πορεία του στην "ηλεκτρική" καρέκλα του Υπουγείου του.
