Συνέντευξη στον Γιώργο Κορτσιδάκη
Ο Ντάριο Ζαχόρα δεν είναι όποιος και...όποιος. Είναι «παιδί» της μεγάλης Δυναμό Ζάγκρεμπ, μιας σπουδαία Κροατικής σχολής ποδοσφαίρου, που έχει αναδείξει μεγάλους παίκτες κατά καιρούς.
Εκεί ο «Ντάριο» πήρε πρωταθλήματα, Κύπελλα και Σούπερ Καπ, στα 13(!) χρόνια που έμεινε συνολικά στην κορυφαία ομάδα της Κροατίας. Πήγε εκεί αμούστακο παιδί και έφυγε άνδρας. Για αυτό και λέει σήμερα ότι «η Δυναμό είναι η μεγάλη μου αγάπη. Η ομάδα της καρδιάς μου».Έχει αγωνιστεί ακόμη στην Ρόζεμποργκ, στη Νορβηγία, μια ομάδα υψηλού επιπέδου, με ιστορία στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ενώ έχει περάσει ακόμη από τη Σλοβενία, όπου ήταν πρώτος σκόρερ και πήρε τίτλους, αλλά και από το Ισραήλ και την Βουλγαρία. Η Ελλάδα, είναι η έκτη χώρα στην οποία δοκίμασε την τύχη του, ευελπιστώντας ότι μαζί με τον Εργοτέλη θα βρει μια ομάδα που θα του παρέχει «στέγη» και εμπιστοσύνη, για να «στεριώσει», κάτι που δεν έχει καταφέρει τα τελευταία τρία χρόνια.
Ο «πολυταξιδεμένος» Ντάριο
Η ιστορία του Κροάτη έχει ενδιαφέρον. Πολύ μεγαλύτερο από ότι περίμενα όταν κάθισα για την συνέντευξη στο MVPμαζί του στα θεωρεία του Παγκρητίου σταδίου, μετά από μια προπόνηση του Εργοτέλη. Ο πολυταξιδεμένος «Ντάριο» μιλάει καλά τα Αγγλικά και αυτό βοήθησε στην επικοινωνία μας για μια συνέντευξη που κράτησε περίπου δυο ώρες (!), μιας και το παιδί αυτό είχε από ότι φαίνεται-και θα το διαπιστώσετε και εσείς-πολλά να πει. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ο ρεαλισμός του και η αυτοκριτική του. Η αναφορά στα λάθη του. Το θάρρος της γνώμης του. Η ειλικρίνεια του για τις καλές και τις κακές του επιλογές. Αλλά και η ανάγκη του να βρει μια ομάδα του θα του δώσει «εμπιστοσύνη» για να αναδείξει την ποιότητα του και να «ανέβει» και αυτός με αυτήν. Ο Ζαχόρα προσεύχεται για αυτό και μιλάει με σεβασμό για τα όσα του έχει προσφέρει μέχρι σήμερα ο Εργοτέλης.Μια «ζεστασιά» και μια «αγάπη» που του έχει λείψει πολύ-όπως λέει-από την ποδοσφαιρική του καριέρα.Για αυτό και ο ίδιος δείχνει διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να έχει «διάρκεια» η σχέση του αυτή με το σύλλογο και τους φιλάθλους. Μιλάει με μεγάλο σεβασμό για αυτά που του παρέχει ο Εργοτέλης, αποθεώνει τον Ντιέγκο Ρομάνο, τον οποίο χαρακτηρίζει «ηγέτη» της ομάδας και μιλάει για το πως έγινε το «προξενιό» από τον μάνατζερ Μπόρις Τσβιγιάνοβιτς, ο οποίος τον έφερε στον Εργοτέλη.
Η σχέση...πάθους με την Δυναμό, η επίθεση που δέχθηκε από τους οπαδούς και το κακό φινάλε (!)
Η συζήτηση με τον Ζαχόρα ξεκίνησε με μια αναφορά στην ποδοσφαιρική του διαδρομή. Μια καριέρα που ξεκίνησε το 1993 στο Ζάγκρεμπ, για το παιδί που έχει καταγωγή από το πολύπαθο Βούκοβαρ, μια πόλη η οποία λόγω του πολέμου βίωσε δύσκολες στιγμές στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Το 1993, λοιπόν, η οικογένεια του μετακόμισε στο Ζάγκρεμπ και κάπου εκεί ξεκίνησε για τον ίδιο το ποδοσφαιρικό ταξίδι στις ακαδημίες της Δυναμό Ζάγκρεμπ, στην οποία έμεινε 13 (!) ολόκληρα χρόνια. Μέχρι το 2006.Ο Ζαχόρα λέει σήμερα ότι «η Δυναμό Ζαγκρεμπ είναι η μεγάλη μου αγάπη. Πέρασα εκεί τόσα χρόνια. Είναι ένα μεγάλο κλαμπ. Το μεγαλύτερο στην Κροατία. Έχω καλές και κακές αναμνήσεις από εκεί».Οι καλές είναι οι τίτλοι που κατέκτησε σε μια από τις κορυφαίες ομάδες της χώρας του. Όπως λέει «με τη Δυναμό Ζάγκρεμπ κατέκτησα δυο πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και 2 Σούπερ Καπ Κροατίας».Οι κακές στιγμές ήταν οι περισσότερες το 2006. Όπως θυμάται ο Ντάριο «η ομάδα δεν πήγε καλά. Είχα προβλήματα με τους φιλάθλους και τα ΜΜΕ. Υπήρχε ένταση με όλους. Θυμάμαι δυο φορές οι φίλαθλοι με χτύπησαν. Ήρθαν στο σπίτι μου, έκαναν ζημιά στο αυτοκίνητο μου. Δεν έπαιζα στην ομάδα τότε. Υπήρχαν προβλήματα. Είχαν συμβεί πολλά πράγματα. Αγαπάω το κλαμπ, αλλά έπρεπε να προχωρήσω. Νομίζω ότι έκανα σωστά. Βρήκα την ευτυχία μου και την ησυχία μου σε άλλα κλαμπ, σε άλλη χώρα. Αλλά η Δυναμό θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου».Για το αν θα μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω, ο Ζαχόρα λέει ότι «σήμερα η Δυναμό είναι ένα μεγάλο κλαμπ. Ποιός δεν θα ήθελε να είναι εκεί. Τότε που ήμουν εγώ όμως νομίζω ότι δεν είχα μέλλον σαν ποδοσφαιριστής εκεί με τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί. Ήταν δύσκολη απόφαση να φύγω. Αλλά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Έπρεπε να αλλάξω ομάδα.».
Πρωταθλητής και...πρώτος σκόρερ στη Σλοβενία
Το 2009 ο Ζαχόρα βρίσκει «στέγη» στην Σλοβενία. Αγωνίστηκε κατά σειρά σε τέσσερις ομάδες. Την Κόπερ, την Σλάβεν Μπελούπο, την Ίντερμπλοκ και την Ντομζάλε. Ο ίδιος μιλάει με ευγνωμοσύνη για το πέρασμα του από τις ομάδες αυτές. Την αντιμετώπιση που είχε, αλλά και τη δική του παρουσία.
Με την Ντομζάλε κατέκτησε πρωτάθλημα και 2 Σούπερ Καπ, ενώ αναδείχθηκε και πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Σλοβενίας με 22 γκολ.
Όπως λέει «ήταν δύσκολη απόφαση για μένα να φύγω από τη Δυναμό Ζάγκρεμπ, που έπαιζε Τσάμπιονς Λιγκ και να πάω στην Σλοβενία. Δεν το μετανιώνω όμως. Στις ομάδες που έπαιξα στη Σλοβενία δεν έχω παράπονο. Οι άνθρωποι με σεβάστηκαν. Αναγνώρισαν την αξία μου προερχόμενος από τη Δυναμό Ζάγκρεμπ και μου φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Και εγώ ανταπέδωσα αυτόν τον σεβασμό και έκανα καλές χρονιές. Έβαλα 45 γκολ σε 80 παιχνίδια. Ήταν καλή απόφαση για μένα να παίξω εκεί ποδόσφαιρο». Να σημειωθεί ότι μέχρι και το 2009 ο Ζαχόρα δινόταν δανεικός από την Δυναμό Ζάγκρεμπ, η οποία διατηρούσε τα δικαιώματα του.
Το πέρασμα από την Ρόζεμποργκ
Επόμενος σταθμός της καριέρας του Ντάριο Ζαχόρα, η Νορβηγία και η Ρόζενμποργκ. Οι καλές χρονιές στην Σλοβενία τον έφεραν και πάλι στο προσκήνιο και ο ίδιος δεν είπε όχι στην καλή πρόταση από την Ρόζενμποργκ. Το 2009 η μεταγραφή ολοκληρώνεται και ο ίδιος δείχνει έτοιμος για ένα νέο μεγάλο ξεκίνημα.
Πήγε εκεί με όνειρα, αλλά έμεινε μόνο ένα χρόνο. Ο λόγος είχε να κάνει, όπως παραδέχεται σήμερα, με τον υψηλό ανταγωνισμό που βρήκε εκεί στην θέση του φορ.
Όπως λέει «η Ρόζεμποργκ είχε πολύ καλούς παίκτες στην θέση μου, όπως τον Πρίτσα τον οποίο είχε πάρει από την Σάντερλαντ και τον Στέφαν Ίβερσεν.
Ήταν δύσκολο για μένα. Οι δυο παίκτες αυτοί πήγαιναν καλά και δεν υπήρχε χώρος για μένα. Έπαιξα λίγο και μόλις τελείωσε η σεζόν έφυγα».
Παραδέχεται όμως ότι «η Ρόζενμποργκ είναι μια σπουδαία ομάδα. Πρέπει να πω ότι υπήρχε μεγάλη οργάνωση στο κλαμπ, ενώ και οι άνθρωποι της ομάδας ήταν πολύ καλοί. Μια διαφορετική νοοτροπία από την Ευρώπη. Ήταν όλα καλά για μένα, αλλά δεν κατάφερα να παίξω και έτσι έφυγα από την ομάδα».
Δυο χρόνια φαγούρας με τραυματισμούς και προβλήματα σε Ισραήλ και Βουλγαρία
Ο Ζαχόρα αναζητάει την τύχη του στο Ισραήλ και την Μπνέι Σαχίν. Από εκεί αρχίζουν για τον ίδιο τα μεγάλα προβλήματα. Εκεί στάθηκε άτυχος. Όπως θυμάται «παρ’ ότι έπαιξα κάποια παιχνίδια στην αρχή. Πήγα καλά, αλλά στάθηκα άτυχος. Έσπασα το πόδι μου τον Οκτώβριο του 2010. Το δεξί μου πόδι. Έμεινα έξω αρκετά. Έτσι άρχισαν τα προβλήματα και τον Δεκέμβριο έφυγα».
Ο ίδιος επέστρεψε στην Κροατία για την αποθεραπεία του. Όπως λέει «πήγα στην Κροατία και έκανα προπονήσεις με την Λοκομοτίβ Ζάγκρεμπ. Έπαιξα και μερικά παιχνίδια στο τέλος της σεζόν, καθώς δεν μπορούσα να βρω άλλη ομάδα, αφού ήμουν εκτός όλη τη σεζόν».
Το καλοκαίρι όμως έρχεται για τον ίδιο η πρόταση από την Βουλγαρία. Μια εμπειρία για την οποία ο ίδιος δεν θέλει να πει πολλά. Αρκείται στο ότι «το καλοκαίρι του 2011 πήγα στην Λοκομοτίβ Πλόντιβ στην Βουλγαρία. Αυτή ήταν η χειρότερη μου απόφαση. Σε όλη μου την καριέρα. Στο κλαμπ αυτό βρήκα τα πάντα εκτός από ποδόσφαιρο. Παράξενοι άνθρωποι. Ήταν μια πολύ κακή επιλογή για μένα.
Έφυγα τρέχοντας σε δυο μήνες!». Ακολουθεί η επιστροφή στην ...βάση. Δηλαδή στην Κροατία. Ο ίδιος πάλεψε να βρει συμβόλαιο στην Λοκομοτίβ Ζάγκρεμπ και την Όσιγιεκ. Αλλά και εκεί είχε μια άτυχη στιγμή. Έσπασε το χέρι του. Έμεινε ακόμη περισσότερο έξω. Εκείνη την περίοδο ο ίδιος λέει ότι «έκανα προπόνηση, αλλά δεν είναι το ίδιο να προπονείσαι μόνος σου, όπως όταν προπονείσαι με την ομάδα σου και παίζεις αγώνες. Πέρασα δύσκολες στιγμές από τότε και μπορώ να πω ότι υπήρχαν στιγμές που σκέφτηκα να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Ήταν ένας κακός συνδυασμός για μένα. Δεν είχα τύχη, είχα κακές επιλογές και τις πλήρωσα. Καταλαβαίνεις ότι τα τελευταία 3 χρόνια δεν ήταν όπως θα ήθελα».
Ο Μπόρις, το..προξενιό και η πρώτη επαφή με τον Εργοτέλη
Η επαφή με τον Εργοτέλη έγινε τον Αύγουστο. Ήταν τότε που ο γνωστός Κροάτης μάνατζερ Μπόρις Τσβιγιάνοβιτς, ο οποίος έχει φέρει στον Εργοτέλη τα τελευταία χρόνια τους Ογκνιένοβιτς, Μπούντιμιρ, Γιοβάνοβιτς, τηλεφώνησε στον 30χρονο στράικερ, τον οποίο γνώρισε από την εποχή που αγωνιζόταν στη Δυναμό Ζάγκρεμπ. «Ντάριο, έχω μια καλή και νοικοκυρεμένη ομάδα στην Ελλάδα, τον Εργοτελη. Σε ενδιαφέρει;» του είπε και εκείνος απάντησε θετικά. Μέσα σε 48 ώρες είχε στα χέρια του τα εισιτήρια για να ταξιδέψει στην Κρήτη και από εκεί και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους.
Ο Ζαχόρα για τις επαφές με τον Εργοτέλη λέει ότι «η επαφή με τον Εργοτέλη έγινε πολύ γρήγορα. Μου τηλεφώνησε ο Μπόρις και μου έκανε γνωστό το ενδιαφέρον του Εργοτέλη. Με ρώτησε αν ενδιαφέρομαι. Του απάντησα ότι με ενδιαφέρει. Με ήξερε σαν παίκτη, του εξήγησα ότι δεν είμαι στην κατάσταση που θα ήθελα, όμως όλα πήγαν καλά. Ήρθα στην Ελλάδα και συμφώνησα με την ομάδα».
Ο Ζαχόρα λέει ακόμη ότι «από τον περασμένο Οκτώβριο δεν είχα ομάδα, μέχρι τον Αύγουστο που υπέγραψα στον Εργοτέλη. Μπορώ να πω ότι ερχόμενος εδώ ήμουν καχύποπτος, με όλα αυτά που είχα περάσει. Δεν ήμουν και εγώ καλά όμως. Μου έλλειπε η αυτοπεποίθηση. Δεν ήμουν στην κατάσταση που εγώ ήθελα να είμαι. Όμως μπορώ να πω ότι όλα αυτά άλλαξαν πολύ σύντομα. Από την πρώτη μέρα που ήρθα στον Εργοτέλη οι άνθρωποι της ομάδας με αγκάλιασαν. Οι παίκτες της ομάδας και όλοι που είναι κοντά στον σύλλογο με βοήθησαν».
Το ξεκίνημα του Ζαχόρα στον Εργοτέλη ήταν ιδανικό. Από τις πρώτες αγωνιστικές έδειξε την ευχέρεια που έχει στο σκοράρισμα. Ενώ με τα γκολ του στην αρχή της σεζόν έκανε τους φιλάθλους του Εργοτέλη να ...ξεχάσουν γρήγορα τους Μπούντιμιρ και Κατσικοκέρη, τους παίκτες που ήταν η αιχμή του δόρατος της ομάδας στα προηγούμενα χρόνια.
Για τις εντυπώσεις του από την Ελληνική Β’ Εθνική, ο Ζαχόρα λέει ότι «είχα μιλήσει με κάποιους για το Ελληνικό πρωτάθλημα όταν ήρθα. Μου είπαν όλοι ότι υπάρχει πολύ δύναμη. Και όχι τόση ποιότητα. Όμως είδα κάτι διαφορετικό. Υπάρχει δύναμη, αλλά μπορείς να βρεις και ποιότητα. Στην ομάδα μας, για παράδειγμα, μπορείς να βρεις ποιότητα. Προσπαθούμε να παίξουμε ποδόσφαιρο. Αρκετές ομάδες κλείνονται πίσω και εμείς προσπαθούμε να κάνουμε παιχνίδι».
Ο Ζαχόρα λέει για αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα στο γήπεδο ότι «για μένα το σημαντικό στον επιθετικό είναι το γκολ. Αυτό κάνει την διαφορά. Είναι σίγουρα σημαντικό ο επιθετικός να κάνει και άλλα πράγματα μέσα στο παιχνίδι, αλλά το σημαντικό είναι να σκοράρει. Και αυτό για μένα είναι η δουλειά μου. Να σκοράρω.
Τώρα, αν έχω την ευκαιρία να δώσω μια ασίστ ή να κάνω μια καλή άμυνα και αυτό ασφαλώς είναι μέσα στο παιχνίδι». Ενώ για το αν αποδέχεται το ρόλο του ηγέτη, λέει ότι «υπάρχουν ηγέτες στην ομάδα. Υπάρχουν έμπειροι παίκτες, όπως ο Ρομάνο, ο Γκαντιάγκα, ο Πίτσος, ο Αθανασίου.
Έχουν την εμπειρία να παίξουν το ρόλο αυτό. Εμείς πρέπει να βοηθήσουμε και τα νέα παιδιά της ομάδας να βελτιωθούν. Το σημαντικό είναι ότι στην ομάδα υπάρχει σεβασμός. Αυτό φτιάχνει τα καλά αποδυτήρια. Όλοι σέβονται τον άλλο. Αυτό είναι πού σημαντικό στις ομάδες».
Ο Ζαχόρα... αποθεώνει τον σπουδαίο Ρομάνο!
Για τον παίκτη που τον έχει εντυπωσιάσει, ο Ζαχόρα απαντάει με ευκολία.
Όπως λέει «ο Ρομάνο, χωρίς αμφιβολία, είναι ο παίκτης που με έχει εντυπωσιάσει.
Μόλις τον είδα στην προπόνηση είπα ότι είναι μεγάλος παίκτης. Το βλέπεις από τον τρόπο που κινείται και τον τρόπο που πασάρει. Για μένα είναι πολύ καλό που έχω ένα τέτοιο παίκτη κοντά μου. Έχει επίσης και άλλα χαρακτηριστικά. Μάχεται, κάνει τάκλιν, είναι σπουδαίος παίκτης. Νομίζω ότι θα μπορούσε να παίζει σε μεγαλύτερη ομάδα. Ξέρω ότι έχει κάνει σημαντική καριέρα στον Εργοτέλη και ο κόσμος και οι συμπαίκτες του τον σέβονται. Για τις συνθήκες που έχει ο ίδιος βρει στον Εργοτέλη, λέει τα καλύτερα. Τονίζει πως «έχω βρει μια επαγγελματική ατμόσφαιρα και αυτό με ικανοποιεί. Αυτό ζητούσα για να κάνω την δουλειά μου. Όλοι με σέβονται επίσης, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για μένα». Ο ίδιος δείχνει συγκινημένος από την αγάπη που του δείχνουν οι φίλαθλοι του Εργοτέλη. Όπως λέει «για μένα σημαίνει πολλά αυτό. Δεν με νοιάζει αν είναι δέκα ή δέκα χιλιάδες φίλαθλοι στις εξέδρες. Είναι σημαντική για μένα η στήριξη τους. Για μένα αυτό ήταν καθοριστικό στοιχείο να έχω το καλό ξεκίνημα που ήθελα στην ομάδα. Και θέλω να τους υποσχεθώ ότι θα δίνω τον καλύτερο μου εαυτό πάντα».
Για την Σούπερ Λιγκ, λέει πως «παρακολουθώ το Ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά με την δεύτερη κατηγορία. Υπάρχουν 5-6 καλές ομάδες στην Σούπερ Λιγκ. Από εκεί και πέρα δεν βλέπω μεγάλες διαφορές. Βλέπω όμως ότι οι Έλληνες πιστεύουν στο ποδόσφαιρο. Παρά τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν, ο κόσμος πηγαίνει στο γήπεδο».
«Σε ποιόν δεν αρέσει ο ήλιος και η θάλασσα της Κρήτης;»
Στο διάστημα που είναι στο Ηράκλειο, ο Ντάριο Ζαχόρα έχει γίνει λάτρης της πόλης και του νησιού. Όπως λέει «η γυναίκα μου και τα παιδιά μου τον Οκτώβριο έκαναν μπάνιο στην θάλασσα! Είναι όμορφο μέρος. Μας αρέσει η πόλη, βγαίνουμε έξω, πηγαίνουμε τα παιδιά στο Funnyland, αλλά και στο κέντρο που είναι πολύ ωραία». Ο Ζαχόρα είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Όπως λέει «τους αρέσει πολύ το Ηράκλειο. Σε ποιόν δεν αρέσει να είναι όλη μέρα στην θάλασσα και τον ήλιο!».Όταν δεν είναι με την οικογένεια του, κάνει παρέα περισσότερο με τον συμπαίκτη του στον Εργοτέλη «Γιοβάνοβιτς λόγω γλώσσας. Με βοήθησε πολύ στην αρχή» αναφέρει.Ο Κροάτης μένει σε ένα σπίτι που του νοικιάζει η ομάδα μεταξύ Γαζίου και Αμμουδάρας και όπως λέει απολαμβάνει την περιοχή. «Έχω όλα όσα χρειάζομαι. Έκανα μια καλή αρχή και εύχομαι όλα να πάνε καλά» καταλήγει.
Πρέπει να γνωρίζετε για τον Ντάριο Ζαχόρα
Ο Ντάριο Ζαχόρα γεννήθηκε στις 31/3/1982 στο Βούκοβαρ. Έχει ύψος 1,80μ., είναι κλασικό «9άρι» και το βιογραφικό του είναι αρκετά καλό. Το κασέ του κυμαίνεται από 125-150 χιλ. ευρώ, αλλά ο Εργοτέλης ξόδεψε πολύ λιγότερα για να τον αποκτήσει, καθώς είχε μείνει για 6 μήνες χωρίς ομάδα. Έχει υπογράψει για ένα χρόνο στην κρητική ομάδα. Ο παίκτης είχε μείνει ελεύθερος και βρισκόταν σε αναζήτηση ομάδας. Υπήρξε διεθνής με όλες τις μικρές εθνικές της Κροατίας. Έχει στο παλμαρέ του δύο πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ στην πατρίδα του, ένα πρωτάθλημα και δύο Σούπερ Καπ στη Σλοβενία. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ και ακολούθησαν οι Κροάσια Σεσβέτε, Κόπερ, Σλάβεν Μπελούπο, Ντομζάλε, Ίντερμπλοκ, Ρόζενμποργκ, Μπνέι Σαχίν, Λοκομοτίβα, Λοκομοτίβ Πλόβντιβ και Όσιγιεκ. Στον Εργοτέλη ήρθε το καλοκαίρι του 2012.
