Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Στην επιλογή του Τάκη Γκώνια, κατέληξε η διοίκηση του Εργοτέλη, για τη θέση του προπονητή.
Μια επιλογή ρίσκου, καθώς η αλήθεια είναι ότι η μέχρι σήμερα προπονητική παρουσία του Γκώνια σε Επισκοπή (Γ’ Εθνική) και Καλλιθέα (Footballleague) δεν είναι ενθαρρυντική.
Ο Εργοτέλης «ψάχτηκε» για τον Σέρβο Ντόστανιτς και το Νεντίδη, οι οποίοι ήταν και ο πρώτες επιλογές, ωστόσο κρίθηκαν «αλμυροί».
Ετσι κατέληξαν στον Γκώνια, για τον οποίο το οικονομικό δεν ήταν θέμα.
Πιο πολύ ο ίδιος, ήθελε να εργαστεί σε κάποια ομάδα, παρά το να συζητήσει της οικονομικές του, αποδοχές.
Ο Εργοτέλης για τον Γκώνια, είναι οπωσδήποτε μια πρόκληση, αλλά δεν ξέρω αν και για τον Εργοτέλη ισχύει το ίδιο.
Στη νεανική ομάδα, που έχει χτίσει ο Σταύρος Λαμπράκης με τον μάνατζερ Τούντζαρη, θα χρειαστεί ένας προπονητής που θα αναδείξει αυτούς τους νέους παίκτες, αλλά και να γνωρίζει τα «χωράφια» της Footballleague.
Να είναι ένας προπονητής πραγματιστής και ρεαλιστής και όχι θεωρητικός, όπως είδαμε τον Γκώνια στην Επισκοπή και την Καλλιθέα, όπου έπαιζε με τους αμυντικούς στη σέντρα!
Ωστόσο, κανένα δεν πρέπει να καταδικάζεις, πριν τον δείς.
Αν και με τον Γκώνια, έχουμε δεί και υπάρχει μια πρώτη (προπονητική)εικόνα.
Ας ελπίσουμε ότι στον Εργοτέλη, θα τα καταφέρει καλύτερα.
Το πώς και γιατί επελέγη από τον Αιγύπτιο Σαμί η λύση Γκώνια, δεν το ξέρω.
Αυτό που ξέρω, είναι ότι ο Γκώνιας θα έχει δίπλα του τον Σταύρο Λαμπράκη, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό «αντίβαρο» σε κάθε περίπτωση.