Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Το χειρότερο για τον ΟΦΗ, δεν είναι ο ένας βαθμός στα 5 πολύ δύσκολα παιχνίδια που έχει δώσει στο πρωτάθλημα (τρία εκτός έδρας και δυο μέσα με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ).
Δεν είναι, ούτε οι μέτριες εμφανίσεις που έχει κάνει, οι οποίες έχουν σκορπίσει γενική απογοήτευση και προβληματισμούς.
Αυτό που είναι το πιο ανησυχητικό, όπως παρατηρώ μετά απο κάθε ήττα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι ο διχασμός στον κόσμο του.
Από τη μια, είναι εκείνοι, που διψάνε για…αίμα!
Εχουν ήδη… υποβιβάσει την ομάδα από την 5η αγωνιστική, ενώ απαιτούν να φύγει ο προπονητής, αλλά και σχεδόν όλοι οι παίκτες τον Ιανουάριο, γιατί είναι παίκτες…Β’ Εθνικής.
Από την άλλη, υπάρχουν εκείνοι, που είναι μεν πικραμένοι από την εικόνα της ομάδας και την έλλειψη μαχητικότητας που εμφανίζει, όμως δίνουν ελαφρυντικά στον προπονητή και τους παίκτες, για το σχεδιασμό του καλοκαιριού και τα οικονομικά δεδομένα που αυτός έγινε.
Ζητούν να δοθεί μια πίστωση χρόνου στην ομάδα και στήριξη, γιατί δίχως αυτή, ο ΟΦΗ δεν θα δεί καλύτερες μέρες. Ενώ έρχονται και οι διοικητικές εξελίξεις και η αλλαγή στο ιδιοκτησιακό.
Ο καθ' ένας μπορεί να έχει τη γνώμη του και είναι σεβαστή.
Ενα είναι σίγουρο: Καμία ομάδα δεν έπεσε απο την 5η αγωνιστική και ΟΛΑ θα κριθούν στις τελευταίες δέκα αγωνιστικές.
Αν ο ΟΦΗ, είναι όπως πρέπει να είναι εκείνη την περίοδο, θα τα καταφέρει.
Η ομάδα περνά σήμερα δίχως αμφιβολία μια κρίση και μια αμφισβήτηση, η οποία, πρέπει να αρθεί πρώτα απο τους ίδιους τους παίκτες και μετά απο τους φιλάθλους!
Οι παίκτες, με την εικόνα τους στο γήπεδο, είναι εκείνοι, που μπορούν να δείξουν τον "σφιγμό" που έχουν, στην κερκίδα και να δείξουν, ότι υπάρχει...ελπίδα.
Απο την ομάδα και μόνο, μπορεί να ξεκινήσει αυτό το τέλος της αγωνιστικής αμφισβήτησης, που σήμερα υπάρχει, ως γενική εικόνα.
Η πλειοψηφία του κόσμου, είμαι βέβαιος, θα το υποστηρίξει αυτό, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν.
Απο εκεί και πέρα, θα πρέπει να αντιληφθούμε, ότι ο ΟΦΗ είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ομάδα, που δεν έχει παίξει ακόμη τα ΜΕΓΑΛΑ της παιχνίδια για το στόχο, μέσα στο γήπεδο της.
Και όταν λέω μεγάλα παιχνίδια, δεν εννοώ αυτά με τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό, που είναι σαφές ότι είναι ομάδες, άλλης κλάσης ποιότητας, με την κατηγορία ομάδων που βρίσκεται σήμερα ο ΟΦΗ, οπότε και οι βαθμοί έρχονται με το...σταγονόμετρο μέσα και έξω (και αν έρθουν!).
Αναφέρομαι στα παιχνίδια ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, αυτά που θα κρίνουν την ΠΑΡΑΜΟΝΗ του ΟΦΗ στην κατηγορία, με αντίπάλους που έχουν τους ίδιους στόχους.
Και αυτοί είναι, ο Απόλλων, η Λαμία, ο Λεβαδειακός, ο Πανιώνιος, η Λάρισα, ο Παναιτωλικός, η Ξάνθη και ίσως και κάποιοι άλλοι που θα προκύψουν στην πορεία.
Ισως , αν το πρόγραμμα είχε φέρει στο δρόμο του ΟΦΗ, ένα-δυο τέτοιους αντιπάλους στις πρώτες αγωνιστικές στο Γεντί Κουλέ, τα αποτελέσματα να ήταν διαφορετικά και η βαθμολογική συγκομιδή σαφώς καλύτερη, απο τη σημερινή, που σκορπάει φοβίες.
Αυτοί οι βαθμοί, είναι, που λείπουν σήμερα απο τον ΟΦΗ, σε αντίθεση με τον Πανιώνιο, που έχει κερδίσει τον Απόλλωνα, τον Παναιτωλικό που έχει κερδίσει τον ΟΦΗ, τη Λάρισα που έχει κερδίσει τον Παναιτωλικό, το Λεβαδειακό που έχει κερδίσει τον Απόλλωνα, κ.λ.π.
Η σημερινή βαθμολογική εικόνα των ομάδων, μπορεί σε μερικές αγωνιστικές, να είναι εντελώς πλασματική.
Ο ΟΦΗ και ο κόσμος του, θα πρέπει να ετοιμαστούν για τα ΜΕΓΑΛΑ παιχνίδια επιβίωσης, που θα έρθουν στο Γεντί Κουλέ και στα οποία η ομάδα πραγματικά θα ΚΡΙΘΕΙ για το αν ΑΝΤΕΧΕΙ να μείνει στην κατηγορία, που είναι και ο ΒΑΣΙΚΟΣ στόχος για τον οποίο χτίστηκε.
Αλλά βέβαια και στα παιχνίδια με τις ίδιες ομάδες εκτός έδρας, όπου μέχρι σήμερα, ο ΟΦΗ, έχει να επιδείξει μια θετική ισοπαλία με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, αλλά και δυο ήττες σε Παναιτωλικό και Ξάνθη.
Αν ο ΟΦΗ είχε πάρει 1-2 βαθμούς σε Παναιτωλικό και Ξάνθη, θα ήταν κατά τη γνώμη μου όλα φυσιολογικά σήμερα, ακόμα και αν δεν κατάφερε να είναι ανταγωνιστικός στο "φλεγόμενο" Γεντί Κουλέ με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ.
Αυτό ίσως να μην αρέσει σε κανένα μας, που έχουμε ζήσει ένα ΟΦΗ ΜΕΓΑΛΟ και ΤΡΑΝΟ, που έχει ταπεινώσει κατά καιρούς τις ομάδες του ΠΟΚ, αλλά ο ΟΦΗ του σήμερα, θα πρέπει να κριθεί για αυτό που μπορεί πραγματικά να κάνει και όχι για αυτό που θέλουμε, αλλά είναι εκ των πραγμάτων δύσκολο να γίνει, με βάση την ποιότητα, τον τρόπο και τον σκοπό, που έχει χτιστεί, η ομάδα αυτή.
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Ο ΟΦΗ έφτασε πολύ κοντά στην πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα, αλλά τελικά έμεινε στο 1-1 με τη Λαμία εκτός έδρας.
Ο ΟΦΗ προηγήθηκε στο 61’ με κοντινή προβολή του Νέιρα, μετά από σέντρα σουτ του Πλατέλλα, αλλά ο διαιτητής Ευαγγέλου έδωσε πέναλτι στο 78’ σε πέσιμο του Μαστούρ, μέσα στην περιοχή μετά από μαρκάρισμα του Κοροβέση.
Οι διαμαρτυρίες των παικτών του ΟΦΗ για την υπόδειξη, δεν άλλαξαν την απόφαση του διαιτητή και ο Μπαράλες με εύστοχη εκτέλεση, διαμόρφωσε το τελικό 1-1.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στο τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, οι παίκτες του ΟΦΗ, έπεσαν απογοητευμένοι στο χορτάρι, καθώς βρέθηκαν πολύ κοντά σε ένα πολύτιμο τρίποντο, που θα ήταν το πρώτο μετά από 6 αγωνιστικές, αλλά έμειναν στην εκτός έδρας ισοπαλία, που είναι η δεύτερη φέτος μετά το 2-2 της πρεμιέρας με τον Πανιώνιο.
Ο ΟΦΗ μπορούσε να πάρει κάτι καλύτερο από το παιχνίδι, καθώς δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα από τον αντίπαλο του.
Η αμυντική λειτουργία της ομάδας ήταν φανερά καλύτερη σε σχέση με άλλα παιχνίδια.
Ο ΟΦΗ είχε τις πιο καθαρές ευκαιρίες για να σκοράρει, με τον Αραβίδη στο 20’ , τον Πλατέλλα στο 42’ και το Νέιρα στο +45.
Η Λαμία στο πρώτο 45λεπτο είχε μόνο μια φάση με τον Μπαράλες (κεφαλιά) στο 32’.
Ο ΟΦΗ προηγήθηκε στο 61’ με το Νέιρα, η Λαμία χωρίς καθαρές φάσεις στην εστία του ΟΦΗ, προσπάθησε για την ισοφάριση και τελικά τη βρήκε με ένα πέναλτι (πέσιμο του Μαστούρ από μαρκάρισμα του Κοροβέση) το οποίο έφερε διαμαρτυρίες από πλευράς ΟΦΗ και το μετέτρεψε σε γκολ ο Μπαράλες για το τελικό 1-1.
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Εμείς στον ΟΦΗ, τον ξέρουμε. Το θέμα είναι να τον μάθουν και να τον πιστέψουν και οι άλλοι.
Ο Δημήτρης Μάνος, δίνει -μέσα σε υψηλό ανταγνωιστμό είναι αλήθεια- τη μάχη της ...επιβίωσης του, στον Ολυμπιακό, στον οποίο αγωνίζεται απο το καλοκαίρι, μετά απο μια σούπερ χρονιά στον ΟΦΗ.
Στα φιλικά προετοιμασία των ερυθρόλευκων και στα φιλικά, είχε καλή εικόνα, αλλά στα...επίσημα, η τύχη του αγνοείται.
Κάποια στιγμή "'επαιξε" να δοθεί δανεικός, αλλά τελικά έμεινε στον Ολυμπιακό, μέχρι τον Ιανουάριο και...βλέπουμε.
Την Πέμπτη (28/9), στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό, για το Κύπελλο Ελλάδος, ο Δημήτρης Μάνος, σημείωσε το πρώτο του γκολ σε επίσημο παιχνίδι, με την φανέλα του Ολυμπιακού.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού Μάρτινς, του έδωσε φανέλα βασικού και ο πρώην επιθετικός του ΟΦΗ, άρπαξε την ευκαιρία και με υπέροχη κεφαλιά, άνοιξε ...λογαριασμό, με την ομάδα του Πειραιά.
Προηγήθηκε μια εξαιρετική σέντρα, του Μασούρα στο κεφάλι του ικανού επιθετικού, ο οποίος τελείωσε υπέροχα τη φάση με το κεφάλι, δείχνοντας για μια ακόμη φορά, την έφεση του στο σκοράρισμα και την καλή του επαφή με τα δίχτυα.
Το γκολ αυτό, του Δημήτρη Μάνου, μας θύμισε την περσινή του εξαιρετική χρονιά, με τον ΟΦΗ, όπου έβαλε 27 τέρματα και συνέβαλε τα μέγιστα στην άνοδο του ΟΦΗ στην Σούπερ Λίγκ.
Στον Ολυμπιακό, ήταν κάτι παραπάνω απο σίγουρο, ότι δεν θα είχε τα παιχνίδια που θα είχε, αν έμενε, στον ΟΦΗ.
Υπάρχουν πολλές λύσεις, στην επίθεση και για τον Μάνο, η μάχη της επιβίωσης είναι εκ των πραγμάτων πολύ δύσκολη.
Είναι όμως και μια επιλογή, που "πληρώνει" ο ίδιος, καλώς ή κακώς, με την απόφαση του, το περασμένο καλοκαίρι, να μην συνεχίσει στον ΟΦΗ, της Σούπερ Λίγκ.
Είναι βέβαια, παίκτης του Ολυμπιακού, με ότι πλεονεκτήματα μπορεί να έχει αυτή η επιλογή, αλλά αν ήταν στον ΟΦΗ, θα είχε το χρόνο και τις ευκαιρίες να συνεχίσει τη σπουδαία αγωνιστική χρονιά που έκανε πέρσι και να είναι πρωταγωνιστής και όχι κομπάρσος στην ομάδα που αγωνίζεται.
Δείτε στο παρακάτω VIDEO το γκολ του Δημήτρη Μάνου στο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Λεβαδειακό.
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Στο ποδόσφαιρο, τα αποτελέσματα κρίνουν τις εξελίξεις, ωστόσο ο Νίκος Παπαδόπουλος, έχει αποδειχθεί καλός διαχειριστής, στις κρίσεις του ΟΦΗ. Καλός τιμονιέρης, καλός καπετάνιος.
Πέρσι, κουβάλησε στην πλάτη του, μια ομάδα μόνος του, με ένα σωρό προβλήματα, γιατί να μην καταφέρει και φέτος, ειδικά τώρα που οι συνθήκες δείχνουν να φτιάχνουν, στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Ξέρει τον τρόπο και το έχει ξανακάνει.
Το ίδιο πιστεύω, θα γίνει αυτή τη φορά.
Κόντρα, σε εκείνους που έχουν μνήμη…. χρυσόψαρου.
Ο ίδιος προπονητής είναι που ανέβασε πέρσι τον ΟΦΗ και έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών.
Οι ίδιοι (σχεδόν) παίκτες, που έκαναν ένα «άθλο» πέρσι, αλλά φέτος στα μάτια κάποιων …νεόπλουτων είναι παίκτες Β’ Εθνικής, μικροί και ακατάλληλοι για την μεγάλη κατηγορία.
Ο ΟΦΗ, όπως έχω ξαναγράψει, χτίστηκε το καλοκαίρι με τις συνθήκες, που υπήρχαν τότε στην ομάδα.
Δύσκολα, οικονομικά κριτήρια.
Ο σκοπός ήταν, να μην ανεβάσει το οικονομικό του άνοιγμα, να φτιάξει μια ομάδα για να σωθεί και να οργανωθεί βήμα-βήμα, ώστε να καθιερωθεί ξανά στην μεγάλη κατηγορία.
Επιδίωξε να διαχειριστεί την άνοδο, δείχνοντας εμπιστοσύνη στα περισσότερα παιδιά που έμειναν στα δύσκολα και που έγραψαν ιστορία στο τέλος.
Ο κόσμος χειροκρότησε αυτήν την επιλογή, αλλά πριν αλέκτωρ λαλήσει τρείς ή μάλλον… τέσσερις αγωνιστικές, σε ένα πρόγραμμα βουνό, οι παίκτες αυτοί έγιναν, για κάποιους... άχρηστοί και ο προπονητής το ίδιο.
Ο ΟΦΗ είναι βέβαιο, ότι δεν έχει βρεί ακόμη τα πατήματα του, η ομάδα «ψάχνεται» ακόμη, όπως αρκετές άλλες στην κατηγορία, αλλά σε αυτή την δύσκολη φάση που περνάει, μετράει πραγματικούς φίλους.
Εκείνους, που δεν είναι μόνο φίλοι στις χαρές, αλλά είναι μπροστάρηδες και στα δύσκολα, στις λύπες.
Και έχω την αίσθηση, ότι όσο κόπο και αν κάνουν ορισμένοι να μηδενίσουν τα πάντα, οι πολλοί, έχουν αντιληφθεί, ότι η φετινή χρονιά, η πρώτη του ΟΦΗ στην επιστροφή του στην Σούπερ Λίγκ, θα χρειαστεί γερό στομάχι , πίστη και μάχη μέχρι το τέλος, για να μπορέσει ο ΟΦΗ να βάλει τις βάσεις για το μέλλον του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Ο ΟΦΗ μπροστά σε 6 χιλιάδες θεατές που βρέθηκαν στο γήπεδο Θεόδωρος Βαρδινογιάννης (μεταξύ αυτών και 400 οπαδοί της ΑΕΚ), γνώρισε την ήττα με 3-0 για την 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Σούπερ Λίγκ Σουρωτή.
Απέναντι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος, ο ΟΦΗ, δεν μπόρεσε να χαρίσει στον κόσμο του, την πρώτη μεγάλη νίκη, στο πρωτάθλημα.
Η ΑΕΚ προηγήθηκε στο 20’ με σουτ του Μπακασέτα, ενώ ο ΟΦΗ στο 30’, σε μια φάση καθοριστική για την εξέλιξη του αγώνα, έμεινε με δέκα παίκτες, λόγω αποβολής του Κομεσίδη με κόκκινη κάρτα, επειδή ανέτρεψε στο όριο της περιοχής, τον Κλωναρίδη, που έμπαινε μόνος.
Στην εκτέλεση του φάουλ, ο Γκάλο, έδωσε προβάδισμα δυο τερμάτων στην ΑΕΚ (0-2) και έκανε ακόμη πιο δύσκολη, την αποστολή του ΟΦΗ.
Με αυτό το σκορ, οι δυο ομάδες, πήγαν στα αποδυτήρια.
Στην επανάλληψη, ο ΟΦΗ με παίκτη λιγότερο, πίεσε και ζήτησε ένα γκολ που θα τον ξαναέβαζε στο παιχνίδι.
Στο 54’ ο Αραβίδης πήρε την κεφαλιά, μετά την έξοχη σέντρα του Μπολάκη, όμως ο γκολκίπερ Μπάρκας της ΑΕΚ, έκανε την επέμβαση του αγώνα, διατηρώντας το «μηδέν» στην εστία του.
Στο 60’ ο Πλατέλλας μόνος απέναντι στον Μπάρκα υποδείχθηκε λανθασμένα οφσάιντ, από τον βοηθό και αυτή η ευκαιρία χάθηκε για τον ΟΦΗ, ώστε να σκοράρει.
Κόντρα στη ροή του αγώνα, η ΑΕΚ καθάρισε το παιχνίδι στο 64’όταν μετά από διώξιμο του γκολκίπερ του ΟΦΗ, Σωτηρίου, ο Μάνταλος πήρε την κεφαλιά και από κοντά ο Πόνσε την έσπρωξε στα δίχτυα για το 0-3.
Ο ΟΦΗ είχε μια ακόμη καλή στιγμή με τον Πλατέλλα στο 74’ αλλά και πάλι ο γκολκίπερ Μπάρκας της ΑΕΚ, ήταν εκεί.
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Είναι από τα παιχνίδια, που η δύναμη της εικόνας, δεν αφήνει περιθώρια για μεγάλες αναλύσεις.
Η εμφάνιση του ΟΦΗ στην Ξάνθη, είναι η επιτομή, της αδικίας, των όσων έχουν πετύχει αυτοί οι ποδοσφαιριστές, με αυτόν τον προπονητή και με αυτήν την ομάδα.
H δουλειά που έχουν κάνει και τα όσα σπουδαία έχουν ζήσει και πετύχει.
Είναι πραγματικά κρίμα, αλλά αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα για τους πρωταγωνιστές του φετινού ΟΦΗ και το πόσο έχουν αδικήσει τους εαυτούς τους, στα τελευταία παιχνίδια.
Η εικόνα του ΟΦΗ στην Ξάνθη, ήταν απλά αποκαρδιωτική.
Πιστεύω, ότι, ακόμα και ο πιο δύσπιστος, ακόμα και ο μεγαλύτερος κριτής, ο πιο απαισιόδοξος για τις δυνατότητες αυτής της ομάδας, δεν περίμενε, αυτό το «βατερλό».
Ο ΟΦΗ της Ξάνθης, δεν είναι ο ΟΦΗ της προετοιμασίας, ούτε των φιλικών.
Είναι μια ομάδα αγνώριστη, η οποία όχι μόνο «τρόμαξε», αλλά έβαλε σε μεγάλες φοβίες ακόμα και τους υποστηρικτές της.
Δεν είναι μόνο τα επαναλαμβανόμενα αμυντικά λάθη, η συνολικά πολύ κακή αμυντική λειτουργία της ομάδας, στοιχείο που θα έπρεπε να είναι το νούμερο ένα, για ένα σύλλογο που επιστρέφει στην Σούπερ Λίγκ.
Είναι η κακή νοοτροπία, η έλλειψη μαχητικότητας, η …εύκολη ήττα, που κάνει… δυσκολοχώνευτο αυτό το 3-0 στην Ξάνθη.
Αυτό, δεν ήταν (μόνο) καμπανάκι.
Αλλά γενικός συναγερμός και επιστράτευση μαζί!
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Η φετινή ομάδα του ΟΦΗ, η οποία χτίστηκε με συγκεκριμένες οικονομικές δυνατότητες και πριν ολοκληρωθεί το deal με τον επιχειρηματία από την Αμερική Μιχάλη Μπούση, έχει δικαίωμα στην ήττα, γιατί έχει αδυναμίες, συγκεκριμένο «ταβάνι» ποιότητας και δυνατοτήτων.
Αυτό που δεν έχει δικαίωμα να κάνει, είναι να χάνει με κάτω τα χέρια.
Χωρίς να παλέψει, χωρίς να διεκδικήσει μέσα στο γήπεδο, αυτό που δικαιούται.
Να παίξεις τη μπάλα σου, να ματώσεις τη φανέλα και …ας χάσεις, έχοντας ήσυχη τη συνείδηση σου, ότι τα έδωσες όλα.
Οι παίκτες του ΟΦΗ στην Ξάνθη, δεν μπορούν να το πουν αυτό.
Όταν δέχεσαι τρία γκολ από μια μέτρια ομάδα, του πρωταθλήματος, όπως η Ξάνθη, τα σχόλια περιττεύουν.
Ο ΟΦΗ στην Ξάνθη, φάνηκε να μπαίνει καλά στο γήπεδο, στο ξεκίνημα του αγώνα.
Στο πρώτο 25λεπτο ήταν εμφανώς καλύτερος, δεν κινδύνευσε, έβγαλε «τελικές», αλλά από μια κακή τοποθέτηση (και πάλι) από στημένη φάση (κόρνερ) δέχθηκε το 1-0 από τον σκόρερ των γηπεδούχων Γένριτσεκ, ο οποίος με κεφαλιά νίκησε τους αμυντικούς του ΟΦΗ.
Το γκολ αυτό, αντί να πεισμώσει τους παίκτες του ΟΦΗ, αντίθετα τους… έριξε κάτω!
Λες και έπεσαν οι… ασφάλειες της ομάδας!
Στο 40’ ο Γέντριτσεκ, σε μια μπαλιά σε κενό χώρο, έβαλε σε ρυθμό περιπάτου το 2-0, με την άμυνα του ΟΦΗ να εμφανίζει εικόνα …παιδικής χαράς!
Με το 2-0 στην πλάτη, στο ημίχρονο, σε ένα παιχνίδι που ο αντίπαλος, απλά εκμεταλλεύτηκε δυο φάσεις που δημιούργησε και τον ΟΦΗ να καταγράφει 8 τελικές χωρίς να σκοράρει, η ομάδα του Παπαδόπουλου, κλήθηκε σε ένα ακόμη παιχνίδι (όπως και στο Αγρίνιο) να «κυνηγάει» το σκορ.
Στο 71’ ο Πλατέλλας, μετά από ένα γλυκό πέρασμα του Νέιρα, πλάσαρε βιαστικά και νευρικά και ξόδεψε την ευκαιρία, που θα μπορούσε να ξαναβάλει τον ΟΦΗ στο παιχνίδι.
Το… κερασάκι ήρθε στο 89’ για την Ξάνθη, με τον Κοβάσεβιτς να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα με ένα εξαιρετικό χτύπημα φάουλ για το τελικό 3-0.
Βαρύ σκορ, κακή ήττα, ακόμα χειρότερη εμφάνιση όμως!
Τα δέκα γκολ που έχει δεχθεί ο ΟΦΗ στα πρώτα 4 παιχνίδια του πρωταθλήματος, είναι πάρα πολλά, για μια ομάδα, που πρέπει να μάχεται περισσότερο για το αποτέλεσμα και όχι να χαρίζει τόσο εύκολα τους βαθμούς και μάλιστα σε παιχνίδια με αντιπάλους (Παναιτωλικός, Ξάνθη), με τους ίδιους στόχους.
Το θέμα είναι, σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή και με το πρόγραμμα να συνεχίζει να είναι βαρύ (ΑΕΚ, Ολυμπιακός μέσα και Λαμία έξω) να βοηθήσουμε ΟΛΟΙ ο καθ' ένας με τον τρόπο του, την ομάδα να ορθοποδήσει.
Δεν είναι ώρα για...ενόχους και λιθοβολισμούς. Η ομάδα χρειάζεται βοήθεια και στήριξη στα μεγάλα παιχνίδια που έρχονται.
Να λειτουργήσει ο εγωισμός και το φιλότιμο των ποδοσφαιριστών, που όλοι γνωρίζουμε, απο πέρσι στα δύσκολα, ότι υπάρχει, απλά κάπου και για διάφορους λόγους, που πρέπει οι ίδιοι μέσα στην ομάδα να βρούν, έχει ατονίσει και πρέπει να ξαναβγεί μπροστά.
Μόνο έτσι θα μπορέσει η ομάδα να προχωρήσει, τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο, όπου θα έχει την ευκαιρία να βελτιώσει με κάποιες προσθήκες, ορισμένες απο τις πιο χτυπητές αδυναμίες της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Πνίγηκε στα...Πηγάδια ο ΟΦΗ! (VIDEO)
Με τέτοιες εμφανίσεις δεν πάει πουθενά!
Προβληματισμένος απο άμυνα και νοοτροπία
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Με αφορμή τα 22 χρόνια απο τον θάνατο του Θόδωρου Βαρδινογιάννη, μου ζητήθηκε απο τα παιδιά της ιστοσελίδας sports-retro.gr και τον συνάδελφο Μάνο Ανδρουλάκη, η δημοσιογραφική μου μαρτυρία, για την είδηση-ΣΟΚ της 21ης Σεπτεμβρίου 1996.
Μια είδηση που τάραξε την κοινωνία του Ηρακλείου και της Κρήτης, αλλά και την οκογένεια του ΟΦΗ, η οποία ξαφνικά έχασε το "βράχο" της, τον "στυλοβάτη" της.
Τον πρώτο άνθρωπο, που οραματίστηκε και έκανε τον ΟΦΗ μεγάλο.
Με την κατάκτηση του μοναδικού εγχώριου τίτλου που έχει μέχρι σήμερα, το Κύπελλο Ελλάδος του 1987, την δημιουργία μιας ομάδας, που διεκδικούσε το πρωτάθλημα, όπως έκανε το 1985-86, τις πολλές εξόδους στην Ευρώπη, με σπουδαίο ποδόσφαιρο και παιχταράδες, οι οποίοι σήμερα θα κόστιζαν πολλά εκατομμύρια στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Με αθλητικό κέντρο, το οποίο ζηλεύουν ακόμα και σήμερα οι μεγάλοι του Ελληνικού ποδοσφαίρου και ένα προπονητή-τιμονιέρη, ο οποίος έγραψε με τους παίκτες του, την ιστορία του ΟΦΗ, με χρυσά γράμματα.
Αυτός ήταν ο ΟΦΗ του Θόδωρα, απο το 1985 μέχρι το 1996 που έφυγε απο τη ζωή, δυστυχώς για τον ΟΦΗ, πολύ νωρίς στα 54 του χρόνια.
"Γιώργο, έρχονται δύσκολα χρόνια για τον ΟΦΗ" μου είπε θυμάμαι εκείνη τη μέρα στην καταγραφή του ρεπορτάζ, στο μικρό γραφειάκι της "Τόλμης", όπου ξεκινούσα τα δημοσιογραφικά βήματα μου, ο αείμνηστος συνάλδελφος Μανούσος Ζαχαριουδάκης, ένας δημοσιογράφος πρωτοπόρος για την εποχή, που έφυγε και αυτός, πολύ νέος, μερικά χρόνια αργότερα, σε ηλικία 44 ετών.
Ο Μανούσος, είχε αντιληφθεί το μέγεθος του πλήγματος για τον ΟΦΗ.
Τα σφιχτά χείλη και ο "βουβός πόνος"¨των παραγόντων του ΟΦΗ εκείνης της εποχής, μαρτυρούσαν τα δύσκολα χρόνια που έρχονται για τον ΟΦΗ, μετά τον χαμό του Θόδωρα.
Και έτσι ακριβώς ήταν. Ηρθαν πολύ δύσκολα χρόνια, για αυτήν την ομάδα-μοντέλο, που είχε δημιουργήσει.
"Πριν από 22 χρόνια, στις 21 Σεπτεμβρίου 1996, «έφυγε» εντελώς απροσδόκητα από τη ζωή ένας εμβληματικός παράγοντας του ελληνικού ποδοσφαίρου και σημαίνουσα προσωπικότητα της επιχειρηματικής ζωής του τόπου.
Ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης ήταν μόλις 54 ετών, αλλά είχε προλάβει να πετύχει αυτό που οραματιζόταν από τις αρχές της δεκαετίας του 1980: να κάνει μεγάλο τον ΟΦΗ.
Σε παλιότερη συνομιλία μας, ο Μάικ Γαλάκος τον είχε χαρακτηρίσει έναν πολύ απλό άνθρωπο: «Θυμάμαι μία εκδήλωση του Παναθηναϊκού που μου είχε πει ‘μην πάμε μπροστά, έλα να κάτσουμε στο μπαρ’. Δεν ήθελε να φαίνεται. Φορούσε τζιν, ήταν απλός…».
Εν προκειμένω, το Sport-Retro.gr έδωσε τον λόγο στον υπεύθυνο Τύπου της ΠΑΕ ΟΦΗ, τον Γιώργο Κορτσιδάκη, ο οποίος την εποχή του τραγικού συμβάντος πραγματοποιούσε τα πρώτα του δημοσιογραφικά βήματα.
Μέσω του νυν εκπροσώπου της στα Μέσα Ενημέρωσης και Δικτύωσης, η κρητική ομάδα φανερώνει ότι δεν ξεχνά ποτέ τον άνθρωπο-παράγοντα που της ανέβασε επίπεδα (και όχι επίπεδο) και «υποχρέωσε» τους φιλάθλους της να έχουν τις υψηλότερες απαιτήσεις από εκείνη. Μια για πάντα.
-Πώς έζησες τον χαμό του Θόδωρου Βαρδινογιάννη;
«Θέλω να τονίσω είναι ότι υπάρχουν παλιότεροι δημοσιογράφοι, όπως είναι ο «πατριάρχης» της ηρακλειώτικης αθλητικής δημοσιογραφίας ο Σώτος Παιδάκης, ο Μανώλης Δανδουλάκης και άλλοι, οι οποίοι έζησαν πιο έντονα από εμάς την ενεργό συμμετοχή του Θόδωρου Βαρδινογιάννη στα δρώμενα του ΟΦΗ.
Εγώ τότε ήμουν στο ξεκίνημά μου. Είχα 3-4 χρόνια στον χώρο της δημοσιογραφίας, αφού προηγουμένως είχα ολοκληρώσει τις σπουδές μου. Τότε, έκανα τα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα στην ιστορική εφημερίδα «Τόλμη», αργότερα έγινα αρχισυντάκτης και έμεινα 11 χρόνια.
Δεν θα ξεχάσω εκείνη τη μέρα του συμβάντος. Ήταν αυτό που χαρακτηρίζουμε σοκ για την τοπική μας κοινωνία. Η είδηση δεν ήταν μόνο αθλητική, αλλά κοινωνική και επιχειρηματική, με ό,τι εξέφραζε αυτή η τόσο έντονη προσωπικότητα του Θόδωρου Βαρδινογιάννη.
Ήμουν στο γραφείο. Μου έχει μείνει αξέχαστη η ατάκα του αείμνηστου συναδέλφου Μανούσου Ζαχαριουδάκη, ο οποίος τότε ήταν υπεύθυνος αθλητικού τμήματος στην «Τόλμη». «Έφυγε» κι αυτός νέος αργότερα. Ήταν ένας πρωτοπόρος δημοσιογράφος.
Μου είχε πει, λοιπόν, τη στιγμή του σοκ και της αναζήτησης του ρεπορτάζ το εξής: ‘Γιώργο, έρχονται δύσκολα χρόνια για τον ΟΦΗ’. Μου το είπε γιατί ήξερε την αδυναμία που είχα στον ΟΦΗ.
Όντως, αυτό δεν φάνηκε άμεσα, δηλαδή τα επόμενα 1-2 χρόνια, αλλά η εξέλιξη ήταν προς αυτήν την κατεύθυνση και, πράγματι, ήρθαν πολύ δύσκολα χρόνια για τον ΟΦΗ».
-Τι ήταν τελικά ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης για τον ΟΦΗ;
«Ο Θόδωρας ήταν ο «βράχος» σε όλα τα ζητήματα που αφορούσαν στον ΟΦΗ και την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Ήταν ο «κυματοθραύστης». Μετά ο ΟΦΗ δεν είχε αυτόν τον οραματιστή.
Ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης δεν οραματίστηκε έναν ΟΦΗ κομπάρσο, αλλά πρωταγωνιστή. Σήκωσε Κύπελλο, βγήκε 2ος στο πρωτάθλημα το 1986… Τότε ο ΟΦΗ ξεκινούσε τη σεζόν και εμείς οι δημοσιογράφοι, που κάναμε το ρεπορτάζ της ομάδας, είχαμε ως δεδομένη την έξοδό του στην Ευρώπη. Η ομάδα ήταν χτισμένη για πρωταγωνίστρια.
Έδωσε μεγάλες μάχες για να κάνει το ΒΑΚ. Όχι μόνο στην κατασκευή και το κόστος, αλλά για να παρθεί η έκταση κ.τ.λ. Είχε έναν προπονητή που εμπιστευόταν, τον Ευγένιο Γκέραρντ, ένα προπονητικό κέντρο που ζηλεύουν ακόμη και σήμερα μεγάλες ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ιδιόκτητο έτσι;»
-Ποια ήταν η επόμενη μέρα στον σύλλογο;
«Εκτός από την απώλεια ενός νέου και δυναμικού ανθρώπου-επιχειρηματία με ό,τι αυτό εξέφραζε, έπρεπε να δούμε τι θα γινόταν με τον ΟΦΗ, έπειτα απ’ αυτό το συμβάν.
Στις τάξεις των παραγόντων του ΟΦΗ υπήρχε ένας βουβός πόνος. Τα στόματα τους δεν έβγαζαν λέξη. Ο Παντελής Μυριοκεφαλιτάκης, ο Κώστας Καζανάκης, ο πρόεδρος Μανώλης Παπαματθαιάκης, ο Βύρων Ανδρεαδάκης, ο Γιάννης Αρώνης, ο Μιχάλης Τζιράκης…
Ίσως αυτοί οι άνθρωποι να «έβλεπαν» τα δύσκολα που έρχονται. Η ομάδα παρέμεινε σε ένα καλό επίπεδο για 4-5 χρόνια. Μετά άρχισαν τα προβλήματα με τα γνωστά αποτελέσματα.
-Ποια η δική σου εικόνα σου για τον Θόδωρο Βαρδινογιάννη;
«Ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης ήταν ένας οραματιστής. Ήθελε τον ΟΦΗ μεγάλο. Για εκείνον ήταν μια αυτόνομη κατάσταση ο ΟΦΗ. Ομάδα με προπονητικό κέντρο, με οργάνωση, με τρομερούς παίκτες…
Επίσης, ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης βοηθούσε πολύ κόσμο και δεν ήθελε να το διατυμπανίζει. Η κοινωνική δράση του ήταν πολύ πλούσια.
Στην κατάκτηση του Κυπέλλου το 1987 έκλαιγε σαν μικρό παιδί στα αποδυτήρια. Αυτό το έχουν πει και παράγοντες και δημοσιογράφοι που βρίσκονταν στο Ολυμπιακό Στάδιο στο παιχνίδι με τον Ηρακλή. Υπάρχει και αυτή η θρυλική φωτογραφία που «ανεβάσαμε» σήμερα στη σελίδα μας. Με τον μοναδικό εγχώριο τίτλο (σ.σ. υπάρχει και το Βαλκανικό Κύπελλο του 1989).
Παίκτες εκείνης της ομάδας που είναι σήμερα εν ζωή μαρτυρούν με μια φράση που τα περικλείει όλα: ότι ήταν μια ομάδα-μοντέλο εκείνη την εποχή. Δεν ασχολούνταν με τίποτα άλλο, παρά μόνο με το αγωνιστικό σκέλος. Διότι το οικονομικό ήταν λυμένο εκ των προτέρων.
Ήταν ένα μαγαζί-γωνία ο ΟΦΗ και γι’ αυτό ήρθαν τόσο σπουδαίοι παίκτες. Σήμερα η αξία τους θα ήταν ανεκτίμητη. Το κασέ τους θα ήταν πολλά εκατομμύρια. Ο Βέρα, ο Ίσις, ο Σαμαράς, ο Βλαστός, ο Τσινός και άλλοι…
Ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης ήταν ο πρώτος που οραματίστηκε έναν μεγάλο ΟΦΗ. Και τον έκανε κιόλας…».
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Μια φράση επιβεβαιωμένη, στο ποδόσφαιρο, είναι αυτή που λέει ότι «η νίκη έχει πολλούς φίλους, αλλά η ήττα είναι…ορφανή!».
Στην περίπτωση του ΟΦΗ, αν παρακολουθήσει κανείς, τις συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Γεντί Κουλέ, θα καταλάβει.
Για κάποιους, νεκροθάφτες εκ συνειδήσεως και πεποιθήσεως, η ομάδα έχει… πέσει απο την τρίτη αγωνιστική, ο Παπαδόπουλος, είναι λίγο-πολύ άχρηστος, και το ρόστερ της ομάδας …Β’ Εθνικής.
Είμαι βέβαιος, ότι κάποιοι από αυτούς που σήμερα κράζουν, πριν από 2-3 μήνες έμπαιναν στο γήπεδο για να σηκώσουν τον Παπαδόπουλο και τους παίκτες στις πλάτες τους, για το θαύμα της ανόδου στην Α’ Εθνική, ενώ φώναζαν για κάποιες αποχωρήσεις παικτών από την περσινή ομάδα, λέγοντας λίγο-πολύ ότι αυτοί οι παίκτες- ήρωες, έπρεπε να μείνουν ΟΛΟΙ και στην Σούπερ Λίγκ, ως επιβράβευση, για τα όσα πρόσφεραν, στο σύλλογο.
Μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Γεντί Κουλέ, το …μέτρο χάθηκε στις συζητήσεις του πληκτρολογίου.
Το σύνθημα «για πάντα στην ΟΦΑΡΑ Παπαδόπουλε» ξεχάστηκε, από πολλούς, ενώ κάποια από τα παιδιά που ήταν οι περσινοί ήρωες, έγιναν παίκτες της… πλάκας.
Εμειναν… ορφανοί, χαμένοι και μόνοι, όπως λέει η παραπάνω παροιμία και το νόημα της.
Βέβαια –και ευτυχώς-δεν συμφωνούν όλοι, με την άποψη αυτή.
Υπάρχουν και εκείνοι, που γνωρίζουν καλά, ότι η ομάδα αυτή έχει το μέταλλο και την καρδιά, να διαψεύδει τους αμφισβητίες της.
Ακόμα και αν πρόκειται για κάποιους φιλάθλους, της ίδιας τους της ομάδας!
Θυμίζω απλά, ότι και πέρσι τον Ιανουάριο, οι παίκτες και ο προπονητής… ορφανοί ήταν.
Είχαν μαζί τους λίγους και καλούς, κάποιους «ταλιμπάν», πριν ξεκινήσουν το ταξίδι, για να γράψουν ιστορία.
Οι λίγοι, σιγά-σιγά παρέσυραν και τους πολλούς και το θαύμα έγινε.
Γιατί, να μη γίνει το ίδιο και φέτος!
Ο ΟΦΗ είχε την ατυχία, να βρεί μπροστά του ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα στις 7 πρώτες αγωνιστικές και ήταν γνωστό, ότι θα χρειαστεί γερό στομάχι για να αντέξει την πίεση.
Είναι μια νέα ομάδα, χωρίς πολλά και δυνατά φιλικά, όπως άλλοι και αυτό έχω την αίσθηση ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της, στην έλλειψη «χημείας» και συνοχής που έχει παρατηρηθεί στα τρία πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος.
Ο ΟΦΗ δεν είναι τόσο compact, όπως λένε οι προπονητές. Δέχεται πολύ εύκολα και "φθηνά" γκολ.
Δεν είναι δεμένος, σφιχτός, όπως ήταν πέρσι για παράδειγμα, που η αμυντική του λειτουργία ήταν σήμα κατατεθέν.
Οι νεκροθάφτες, ας περιμένουν λίγο όμως, γιατί όπως και πέρσι έσκαψαν νωρίς το λάκκο και τελικά έπεσαν ο ίδιοι μέσα, το ίδιο μπορεί να γίνει και φέτος!
Η ομάδα έχει χτυπητές αδυναμίες και αγωνιστικά θέματα να λύσει, αλλά έχει προπονητή και παιδιά που είναι έτοιμα να δώσουν και την ψυχή τους, για να πετύχουν.
Χρειάζονται τύχη και μια νίκη για να ανεβάσουν την ψυχολογία τους και να συνεχίσουν την δύσκολη πορεία τους.
Οι 7 χιλιάδες θεατές, που πήγαν στο γήπεδο με τον ΠΑΟΚ, μπορεί να έφυγαν με την αίσθηση ότι η ομάδα δεν ανταποκρίθηκε, αλλά πιστεύω ότι είναι έτοιμοι να δώσουν άλλη μια ευκαιρία σε αυτά τα παιδιά, που έχουν αποδεδειγμένα ματώσει τη φανέλα της ομάδας και την έχουν τιμήσει όσο λίγοι…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Με τέτοιες εμφανίσεις δεν πάει πουθενά!
Ο ΟΦΗ "'εφαγε" τρία γκολ στην Ξάνθη και συμπλήρωσε 10 τέρματα παθητικό, στις 4 πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος (!), δείχνοντας το στοιχείο που αποτελεί την αχίλλειος πτέρνα του, στο ξεκίνημα του, στην Σούπερ Λίγκ.
Οταν δέχεσαι τρία γκολ απο την Ξάνθη, που είναι μια μέτρια ομάδα του πρωταθλήματος, τι περιμένεις απο παιχνίδια με πιο δύσκολους αντιπάλους.
Η απαράδεκτη αμυντική συμπεριφορά του ΟΦΗ, του κόστισε σε ένα ακόμη παιχνίδι, το οποίο ήλεγχε απόλυτα στο πρώτο ημίωρο, αλλά ...κατάφερε να πάει στα αποδυτήρια, χάνοντας με 2-0!
Το 3-0 απο την Ξάνθη, αλλά και η εικόνα της ομάδας για 60 λεπτά, προβληματίζει άπαντες και δημιουργεί μεγάλες ανησυχίες, καθώς το πρόγραμμα παραμένει βαρύ για τον ΟΦΗ, που έχει μπροστά του παιχνίδια με ΑΕΚ (μέσα), Λαμία (έξω) και Ολυμπιακό (μέσα).
Δήμιος του ΟΦΗ, ο Γέντριτσεκ, ο οποίος σκόραρε δυο φορές, ενώ το τρίτο με απευθείας φάουλ ο Κοβάσεβιτς.
Το χειρότερο του παιχνίδι μέχρι σήμερα έκανε ο ΟΦΗ, ο οποίος με βάση την εμφάνιση του, δεν άξιζε να πάρει τίποτε απο αυτό το παιχνίδι.
Δεν είχε κανένα παίκτη διακριθέντα (!) και με αυτήν την εικόνα είναι λογικό να χάνει.
Ο ΟΦΗ, παρ’ ότι είχε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα, στο πρώτο ημίωρο (8-2 οι τελικές), βρέθηκε πίσω στο σκόρ κόντρα στη ροή του αγώνα, στο 28’ με κεφαλιά του Γέντριτσεκ μετά από κόρνερ και κακή αμυντική συμπεριφορά της άμυνας.
Σα να μην έφτανε αυτό, ο ΟΦΗ δέχθηκε και δεύτερο γκολ στο 40’, ξανά από τον Γέντριτσεκ, σε μια φάση που η άμυνα του ΟΦΗ, αντέδρασε και πάλι λανθασμένα, με τον επιθετικό της Ξάνθης, αφύλακτο να περνάει και τον τερματοφύλακα και να σπρώχνει τη μπάλα στα δίχτυα για το 2-0.
Στο δεύτερο ημίχρονο, έγινε ένα ισορροπημένο παιχνίδι, ο ΟΦΗ έχασε μια μεγάλη ευκαιρία με τον Πλατέλλα στο 71’ για να ξαναμπεί στο παιχνίδι και η Ξάνθη στην εκπνοή του αγώνα (89’) έβαλε και τρίτο γκολ με απευθείας χτύπημα φάουλ του Κοβάσεβιτς.
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Ολοι έχουμε ένα φίλο μ@$%α
Με την καλή έννοια του όρου.
Τον έχουμε και γελάμε μαζί του.
Τον αγαπάμε και του έχουμε δώσει το ακαταλόγιστο.
Εχουμε συμβιβαστεί, με την ύπαρξη του.
Ο Πασχαλάκης, του ΠΑΟΚ, μάλλον δεν ήξερε και δεν ρώτησε ποτέ να μάθει, για τους ιστορικούς δεσμούς, των δυο συλλόγων.
Για τον σεβασμό που έχει ο φίλαθλος του ενός, με το φίλαθλο του άλλου.
Για την αλληλοσυμπάθεια των ασπρόμαυρων οπαδών, που δίνουν σε κάθε παιχνίδι τις μάχες τους, στο κάγκελο.
Για τα καρντάσια του Βορρά και τα κοπέλια του Νότου.
Ο Πασχαλάκης, δεν έχει ιδέα από όλα αυτά. Είναι στον… κόσμο του.
Στο ωραίο παιχνίδι του Γεντί Κουλέ και σε μια αυθεντική ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα, που έχει λείψει πολύ από την Σούπερ Λίγκ, ο 29χρονος γκολκήπερ με το…κρητικό επώνυμο (σε –άκης), αλλά με καταγωγή από την Αθήνα, πήγε να τινάξει το παιχνίδι στον αέρα, όταν στη φάση του δεύτερου γκολ του ΠΑΟΚ, στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων του πρώτου ημιχρόνου, γύρισε προκλητικά προς την εξέδρα, έκανε χειρονομία και έβρισε χυδαία τους οπαδούς του ΟΦΗ, που ήταν πίσω του.
Ούτε ο διαιτητής, ούτε ο βοηθός τιμώρησαν μια ενέργεια, που είναι για …φυλακή και όχι για κόκκινη κάρτα.
Γιατί, Πασχαλάκη, αυτό το παιχνίδι, δεν το χαλάς.
Αυτήν την ατμόσφαιρα, δεν την αμαυρώνεις.
Αυτή τη φιλία δυο συλλόγων, δεν την προσβάλεις.
Ευτυχώς ο ΠΑΟΚ, έχει ανθρώπους, που σέβονται.
Ο Παντελής Κωσταντινίδης, που έχει φορέσει τη φανέλα του ΟΦΗ, έκανε αμέσως κίνηση με το σφύριγμα της λήξης, ώστε να πάει ο τερματοφύλακας και να ζητήσει συγγνώμη, από τον κόσμο.
Δεν ξέρω αν αυτή η ενέργεια του Παντελή, ήταν για να γλυτώσει , ο γκολκίπερ την τιμωρία από το video.
Ισως να ήταν και αυτό, αλλά σίγουρα όχι μόνο αυτό.
Την ενέργεια του Πασχαλάκη, καυτηρίασε και ο Λουτσέσκου.
Ενώ και συνάδελφοι δημοσιογράφοι του ΠΑΟΚ, την επέκριναν και μάλιστα δυναμικά.
Ο παίκτης έδειξε μεταμέλεια, μετά το τέλος του αγώνα.
Δεν ξέρω αν τον έβαλαν να το κάνει ή αν το κατάλαβε από μόνος του, ότι σε αυτήν την όμορφη βραδιά του Γεντί Κουλέ, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία, για το ποιος ήταν ο μ@$%ας της παρέας…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Ζήτησε συγγνώμη απο τον κόσμο του ΟΦΗ
Δεν έχασε, αλλά ο κόσμος του ήταν νικητής
Δείτε πως ηττήθηκε ο ΟΦΗ απο τον ΠΑΟΚ (VIDEO)
Νεότερα Άρθρα
