Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Στο ποδόσφαιρο, τα αποτελέσματα κρίνουν τις εξελίξεις, ωστόσο ο Νίκος Παπαδόπουλος, έχει αποδειχθεί καλός διαχειριστής, στις κρίσεις του ΟΦΗ. Καλός τιμονιέρης, καλός καπετάνιος.
Πέρσι, κουβάλησε στην πλάτη του, μια ομάδα μόνος του, με ένα σωρό προβλήματα, γιατί να μην καταφέρει και φέτος, ειδικά τώρα που οι συνθήκες δείχνουν να φτιάχνουν, στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Ξέρει τον τρόπο και το έχει ξανακάνει.
Το ίδιο πιστεύω, θα γίνει αυτή τη φορά.
Κόντρα, σε εκείνους που έχουν μνήμη…. χρυσόψαρου.
Ο ίδιος προπονητής είναι που ανέβασε πέρσι τον ΟΦΗ και έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών.
Οι ίδιοι (σχεδόν) παίκτες, που έκαναν ένα «άθλο» πέρσι, αλλά φέτος στα μάτια κάποιων …νεόπλουτων είναι παίκτες Β’ Εθνικής, μικροί και ακατάλληλοι για την μεγάλη κατηγορία.
Ο ΟΦΗ, όπως έχω ξαναγράψει, χτίστηκε το καλοκαίρι με τις συνθήκες, που υπήρχαν τότε στην ομάδα.
Δύσκολα, οικονομικά κριτήρια.
Ο σκοπός ήταν, να μην ανεβάσει το οικονομικό του άνοιγμα, να φτιάξει μια ομάδα για να σωθεί και να οργανωθεί βήμα-βήμα, ώστε να καθιερωθεί ξανά στην μεγάλη κατηγορία.
Επιδίωξε να διαχειριστεί την άνοδο, δείχνοντας εμπιστοσύνη στα περισσότερα παιδιά που έμειναν στα δύσκολα και που έγραψαν ιστορία στο τέλος.
Ο κόσμος χειροκρότησε αυτήν την επιλογή, αλλά πριν αλέκτωρ λαλήσει τρείς ή μάλλον… τέσσερις αγωνιστικές, σε ένα πρόγραμμα βουνό, οι παίκτες αυτοί έγιναν, για κάποιους... άχρηστοί και ο προπονητής το ίδιο.
Ο ΟΦΗ είναι βέβαιο, ότι δεν έχει βρεί ακόμη τα πατήματα του, η ομάδα «ψάχνεται» ακόμη, όπως αρκετές άλλες στην κατηγορία, αλλά σε αυτή την δύσκολη φάση που περνάει, μετράει πραγματικούς φίλους.
Εκείνους, που δεν είναι μόνο φίλοι στις χαρές, αλλά είναι μπροστάρηδες και στα δύσκολα, στις λύπες.
Και έχω την αίσθηση, ότι όσο κόπο και αν κάνουν ορισμένοι να μηδενίσουν τα πάντα, οι πολλοί, έχουν αντιληφθεί, ότι η φετινή χρονιά, η πρώτη του ΟΦΗ στην επιστροφή του στην Σούπερ Λίγκ, θα χρειαστεί γερό στομάχι , πίστη και μάχη μέχρι το τέλος, για να μπορέσει ο ΟΦΗ να βάλει τις βάσεις για το μέλλον του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ