Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Το ζητούμενο στο ποδόσφαιρο, είναι το αποτέλεσμα.
Υπο αυτήν την έννοια, ο ΟΦΗ πήρε ένα ακόμη πολύτιμο τρίποντο και συνεχίζει με φόρα και ενθουσιασμό το πρωτάθλημα.
Στο ποδόσφαιρο, μετράνε πρώτα οι βαθμοί και για τον ΟΦΗ, όλα πηγαίνουν πρίμα, στις τρείς πρώτες αγωνιστικές.
Εχει δυο σερί νίκες, με Παναθηναικό και Παναιτωλικό (με 3-1) και ένα σημαντικό βαθμό στο Βικελίδης, επί του Αρη (1-1).
Το ξεκίνημα είναι ιδανικό, δεν χωρά αμφιβολία.
Η ομάδα, δείχνει ικανότητα και έχει μεγάλα περιθώρια, βελτίωσης.
Το 3-1 επί του Παναιτωλικού, στο πρώτο του παιχνίδι επί του ΟΦΗ στο Γεντί Κουλέ, δεν ήρθε βέβαια, με κάποια σπουδαία εμφάνιση.
Ηταν προιόν, της επιθετικής κυριαρχίας του ΟΦΗ και της επιθετικής ικανότητας συγκεκριμένων παικτών, απέναντι σε ένα κοτρολαρισμένο μεν αντίπαλο, με σωστή νοοτροπία στο γήπεδο, αλλά με ανύπαρκτη επίθεση.
Ενώ, δεν θα μάθουμε ποτέ, ποιά θα μπορούσε να είναι η τύχη του αγώνα, αν ο διαιτητής Καραντώνης δεν έβγαζε με τόση σιγουριά, την κόκκινη κάρτα στο μαρκάρισμα πάνω στο Νέιρα, αφήνοντας τους φιλοξενούμενους με δέκα παίκτες, απο το ημίωρο.
Εχω την αίσθηση, ότι η αποστολή του ΟΦΗ σε ένα παιχνίδι 11 με 11, θα ήταν πιο δύσκολη ή αν θέλετε δεν θα ήταν τελικά, τόσο εύκολη, όπως αποδείχθηκε.
Είναι όμως μεγάλη υπόθεση, για τον ΟΦΗ, ακόμα και όταν δεν εντυπωσιάζει, με το παιχνίδι του, να κάνει τόσο σημαντικές νίκες, στο γήπεδο του.
Γιατί, όταν κερδίζει με τέτοια ευκολία, αυτούς τους αντιπάλους, θα πετύχει εύκολα, το στόχο του.
Για μένα, τη διαφορά στο παιχνίδι, την έκαναν τα επιθετικά ξεσπάσματα του Τσιλιανίδη (κυρίως) και του Μάνου.
Ο πρώτος, έκανε σπουδαίο παιχνίδι, έτρεξε πολύ στο γήπεδο, δημιούργησε ρήγματα, με όλους τους τρόπους στην άμυνα του αντιπάλου και έβαλε και δυο πολύ ωραία γκολ (3 σε δυο αγωνιστικές!).
Το ένα, με καλοζυγισμένο σουτ, μετά την ασταθή απόκρουση του αντίπαλου τερματοφύλακα στο σουτ του Σεμέντο για το 1-0 και το άλλο με μια έξυπνη έμπνευση να σουτάρει δυνατά, μέσα απο την περιοχή και να αιφνιδιάσει τον αναπληρωματικό (αυτή τη φορά) γκολκίπερ, που είχε μπεί ως αλλαγή και δεν ήταν "ζεστός" (φέρει ευθύνη στο γκολ), για το 3-1.
Στη φάση αυτή, ο Τσιλιανίδης, τελείωσε το παιχνίδι, το οποίο ο ΟΦΗ παίζοντας με παίκτη περισσότερο, θα έπρεπε να έχει κλειδώσει νωρίτερα και να μην περιμένει το 85', γιατί στο ποδόσφαιρο, η μπάλα μπορεί να σε τιμωρήσει.
Ο Μάνος, δεν ήταν τόσο καλός σε αυτό το παιχνίδι, αλλά το παιδί αυτό, έχει τεράστια επαφή, με τα δίχτυα.
Εβαλε ένα υπέροχο γκολ (για το 2-0) , με ιδανικό τελείωμα, μετά απο μια έξοχη μπαλιά του Νέιρα και έκανε τη...δουλειά του (3 γκολ και αυτός, σε τρία παιχνίδια!).
Ενώ, οι συνδιασμοί του, με τον Τσιλιανίδη, ήταν (και πιστεύω θα είναι όλη τη σεζόν) σημείο αναφοράς, στο παιχνίδι του ΟΦΗ.
Τσιλιανίδης και Μάνος με 6 γκολ (3 ο καθ' ένας) στα δυο τελευταία παιχνίδια, αποτελούν αυτή τη στιγμή το καλύτερο επιθετικό δίδυμο του πρωταθλήματος και δίκαια συγκεντρώνουν τα βλέμματα, πάνω τους.
Αυτά τα δυο παιδιά, είναι ο "θησαυρός" του φετινού ΟΦΗ!
Και αν η επίθεση του ΟΦΗ, πετάει φωτιές, η άμυνα, συνεχίζει να "πελαγοδρομεί", αλλά ευτυχώς η ομάδα δεν το πληρώνει (κάποια στιγμή θα το πληρώσει όμως, αν δεν διορθωθούν οι αδυναμίες).
Με τον ΟΦΗ στο 1-0 και τον αντίπαλο να παίζει με δέκα, ο Αριγίμπι του Παναιτωλικού βρίσκει την τεράστια τρύπα στο κέντρο της άμυνας και πλασάρει, αλλά ευτυχώς ο Νάστος, διώχνει πάνω απο τη γραμμή και αποφεύγεται το 1-1.
Ενώ στη φάση του 2-1, η σέντρα που βγαίνει απο το δεξί άκρο (Μπράουν), απαγορεύεται για αμυντικό.
Η μπάλα φτάνει στον Μοράρ, τον οποίο έχει χάσει ο Μαρινάκης (είχε περάσει σε θέση στόπερ) και ο επιθετικός του Παναιτωλικού, πυροβολεί στα δίχτυα του ΟΦΗ.
Εδώ, και ο Νάστος, δεν χρειαζόταν να τρέξει στο κόρνερ και να ντουμπλάρει στο μαρκάρισμα, αφήνοντας τη θέση του, στο κέντρο της άμυνας, όπου υπήρχε ένα τεράστιο κενό.
Ο Κουτρουμπής, που είναι ακόμη ανέτοιμος, παρακολούθησε όλο τον αγώνα, απο τον πάγκο των αναπληρωματικών.
Σε κακή μέρα ο Ναμπί, περίμενα καλύτερο τον Σεμέντο και να πάει περισσότερο στο ένας εναντίον ενός, απο τα πλάγια.
Σταθερός βράχος του ΟΦΗ στο κέντρο, ο συγκινητικός Μεγιάδο, που τρέχει και μαρκάρει για...όλους!
Ο ΟΦΗ είχε ένα καλό 20 λεπτο στο πρώτο ημίχρονο (το ξεκίνημα), αλλά μετά χάθηκε, αν και με παίκτη περισσότερο, μέχρι το ημίχρονο.
Μπήκε πολύ δυνατά στην επανάλληψη και με δυο γκολ σε 5 λεπτά (55' Τσιλιανίδης, 60' Μάνος), ουσιαστικά έβαλε τις βάσεις, της νίκης.
Στο τελευταίο 15λεπτο, ο ΟΦΗ κυριάρχησε (έπαιξε ρόλο και η κόπωση του αντιπάλου που έπαιζε με δέκα) και είχε φάσεις και για άλλα γκολ, κυρίως με το Ναμπί, ο οποίος αντί για τα δίχτυα σε μια φάση στο 73' σημάδεψε το κεφάλι, του αντίπαλου τερματοφύλακα και τον ...έκανε αλλαγή (το τρίτο γκολ το έφαγε ο αναπληρωματικός Γιαννακόπουλος).
Τον αδικεί ίσως τον Παναιτωλικό αυτό το 0/3 που έχει στο πρωτάθλημα. Είναι φινετσάτη ομάδα, αλλά πρέπει να έχει περισσότερη επιθετική δύναμη για να πάρει αποτέλεσμα. Επαιξε στρωτό ποδόσφαιρο. Ο Πορτογάλος προπονητής (Κάστρο) φαίνεται να έχει καλές ιδέες., Αν τον αφήσουν. Στην Ελλάδα, για ένα προπονητή, το 0/3 είναι μεγάλο καμπανάκι!
Ωραία ατμόσφαιρα στο Γεντί Κουλέ, φιλότιμη αναμφίβολα η προσπάθεια των ανθρώπων του ΟΦΗ, στο λίφτινγκ του γηπέδου.
Το χορτάρι, δεν είναι στα καλύτερα του, αλλά είναι και η εποχή στην Κρήτη, που έχει προηγηθεί με τις υψηλές θερμοκρασίες που δεν βοηθάει. Πιστεύω ότι σε 1-2 μήνες η εικόνα θα είναι (και πρέπει!) καλύτερη.
Περίμενα, πιο πολύ κόσμο στο πρώτο παιχνίδι του ΟΦΗ, απο τους 4 περίπου χιλιάδες, που βρέθηκαν στο Γεντί Κουλέ. Οι οργανωμένοι είχαν παλμό και φωνή, ενώ ήταν καλή, η προσπάθεια με το ασπρόμαυρο κορεό.
Ισως οι νίκες της ομάδας, φέρουν περισσότερους φιλάθλους, στο επόμενο εντός έδρας παιχνίδι!
Χαμόγελα και θετική αύρα, στα αποδυτήρια απο τα πρόσωπα του ΟΦΗ (η δύναμη της νίκης!).
Mας έλειψε το Γεντί Κουλέ. Ειδικά όταν έπεφτε ο ήλιος, η εικόνα στο Ναό, ήταν μαγική!
Και με τη νίκη, ακόμα καλύτερη. Πάντα τέτοια!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
